Αγαπητέ Αρχηγέ της Αστυνομίας, Φαντάζομαι πως αν σας έπαιρνα τηλέφωνο και ζητούσα να μου στείλετε έναν αστυνομικό για να βρίσκεται έξω από το σπίτι μου και να γράφει όποιον παρκάρει παράνομα μπροστά, θα θεωρούσατε ότι σας κάνω πλάκα. Προφανώς και δεν είναι δυνατόν η Ελληνική Αστυνομία να αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο μόνο και μόνο, επειδή το παράνομο παρκάρισμα είναι παράβαση του ΚΟΚ.Οπότε ας αφήσουμε τις πλάκες και ας μιλήσουμε σοβαρά. Θεωρείτε σοβαρό, έλληνες αστυνομικοί, αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας, να βρίσκονται στα διόδια και να γράφουν, όχι αυτούς που βλέπουν να μην πληρώνουν διόδια, αλλά αυτούς που εγκλωβίζουν μέσα στις μπάρες οι εργολάβοι;
Γνωρίζετε φαντάζομαι, πως το να κλείνει κάποιος με μπάρες τον δρόμο, είναι παρακώλυση συγκοινωνιών και είναι αδίκημα. Οι μπάρες των διοδίων για λόγους ασφάλειας, αλλά και με βάση όσα αναφέρει το Σύνταγμα των Ελλήνων, δεν μπορούν να απαγορεύουν τη διέλευση σε δημόσιο δρόμο. Μπορεί κάποιος να επιλέξει να μην πληρώσει και να του κάνει αγωγή η εταιρεία των διοδίων ή να τον γράψει ο Αστυνομικός. Αυτό είναι διαφορετικό απ’ το να κλειδώνουν τις μπάρες στα διόδια και να περιμένουν τον αστυνομικό να γράψει τον εγκλωβισμένο.
Και καταλαβαίνετε φαντάζομαι, πως είναι διαφορετικό το «διαφυλάττω την νομιμότητα» από το «εξυπηρετώ τους εργολάβους και τις εταιρείες», μετατρέποντας τους έλληνες αστυνομικούς σε εισπράκτορες.
Την Κυριακή 1η Μαΐου βρέθηκα στα διόδια του Ρίο. Δήλωσα πως δεν πληρώνω τα συγκεκριμένα διόδια γιατί είναι παράνομα τοποθετημένα. Ο δρόμος δεν είναι Εθνικός, αλλά καρμανιόλα με μια λωρίδα κυκλοφορίας, χωρίς διαχωριστικά, φωτισμό και 50 νεκρούς το χρόνο. Δεν υπάρχει εναλλακτικός ασφαλής παράδρομος όπως ορίζουν οι ίδιες οι συμβάσεις (έπρεπε να έχει γίνει μέχρι το 2009). Δεν μπορεί κάποιος να εισπράττει διόδιο (ανταποδοτικό τέλος) για έναν δρόμο που δεν έχει γίνει και πληρώνεται ήδη για να γίνει από τα τέλη κυκλοφορίας και τα τέλη βενζίνης. Για να μην μπούμε στην πολιτική διάσταση του θέματος όπου οι εργολάβοι με 10% συμμετοχή εμφανίζονται ως επενδυτές. Επίσης από τις 4 Απριλίου όπως καλά ξέρετε, η είσπραξη διοδίων σε δρόμους που δεν έχουν ολοκληρωθεί είναι παράνομη.
Όπως και να έχει αρνήθηκα να πληρώσω διόδια και ζήτησα να μου ανοίξουν την μπάρα και αν ήθελε μπορούσε η Εταιρεία να κινηθεί εναντίον μου. Μπορούσε επίσης οποιοσδήποτε αστυνομικός να μου έκοβε πρόστιμο αν με έβλεπε να το κάνω. Αντ’ αυτού με εγκλώβισαν στην μπάρα. Η μπάρα ήταν κλειδωμένη και δεν υποχωρούσε με το σπρώξιμο, όπως ορίζουν οι κανόνες ασφαλείας. Περίμενα εγκλωβισμένος μέχρι να έρθει Αστυνομικός, ο οποίος βρισκόταν λίγο παραπέρα για αυτό το λόγο.
Έδωσα το αντίτιμο του διοδίου, πήγα στην άκρη και ζήτησα από τον Αστυνομικό να πιστοποιήσει πως οι μπάρες είναι επίτηδες μπλοκαρισμένες και παρακωλύονται οι συγκοινωνίες. Ο αστυνομικός είπε πως δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα, αν και λίγο νωρίτερα είχε απειλήσει πως θα μηνύσει εμένα για παρακώλυση.
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να εξηγήσω τι συμβαίνει, γιατί το ξέρετε καλά. Χρειάζεται όμως να σας πω, πως προτιμώ την Ελληνική Αστυνομία με στολή, στο έργο της υπεράσπισης του πολίτη και των δικαιωμάτων του από τη στολή του υπαλλήλου των εργολάβων και προφανώς τη «ρόμπα».
Τη μέρα που οι αστυνομικοί στο Ρίο περιφρουρούσαν την καταβολή των διοδίων και όχι τη νομιμότητα, ένας πυροσβέστης έπεσε νεκρός κάνοντας αυτό που έπρεπε να κάνουν αστυνομικοί: Να εμποδίσει μια ληστεία. Βλέπετε οι αστυνομικοί ήταν στα διόδια και έκαναν τον εισπράκτορα.
Επίσης θέλω να σας ρωτήσω, αν αληθεύει η πληροφορία πως οι εργολάβοι έχουν αναλάβει το κόστος λειτουργίας των Αστυνομικών Τμημάτων, αλλά και τις δωρεές περιπολικών στους δρόμους που αστυνομικοί περιφρουρούν τα συμφέροντά τους. Αν είναι έτσι, δεν μιλάμε για νόμους ούτε για νομιμότητα.
Αγαπητέ Αρχηγέ της Αστυνομίας, προστατεύστε πρώτα και κύρια τους αστυνομικούς σας. Δεν τους αξίζει να φυλάνε γήπεδα επιχειρηματιών και διόδια εργολάβων. Τιμήστε τη στολή σας.
Και επειδή σας γνωρίζω και προσωπικά, πιστέψτε με, δεν σας πάει η ρόμπα…
Και επειδή σας γνωρίζω και προσωπικά, πιστέψτε με, δεν σας πάει η ρόμπα…
Σχόλιο : Μετά την περιπέτεια του, ο εν λόγω δημοσιογράφος ανέβηκε πολύ στην εκτίμηση μου! Το γεγονός βέβαια οτι φτάνουμε να επικροτούμε αυτά που θα έπρεπε να θεωρούμε δεδομένα και απολύτως φυσιολογικα δε μας τιμά ιδιαίτερα αλλά μέσα σ' αυτή τη σάπια κοινωνία που ζούμε, τέτοιου είδους συμπεριφορές φαντάζουν ως σανίδα σωτηρίας. Είναι εκεί που λες πως ... "δε χάθηκαν όλα, υπάρχουν και άλλοι σαν εμένα" ....
Η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ! ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΦΩΝΑΖΑΝ ... " Pueblos unidos jamas seran bensidos" (λαοί ενωμένοι, ποτέ νικημένοι) ...
