Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΗΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΜΑΤ


ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΗΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΜΑΤ
Οι Επόμενες ημέρες θα είναι δύσκολες. Η κοινωνική αγανάκτηση έχει φτάσει στο zenith και το κοινό συναίσθημα όλου του Ελληνικού λαού θα δίνει ραντεβού του στο Σύνταγμα. Μαζί τους όμως θα είναι και το κράτος της αστυνόμευσης, με όλα τα comfort. Δακρυγόνα, ασφυξιογόνα κλπ.
Το άρθρο περιλαμβάνει μια σειρά από οδηγίες επιβίωσης στον Χημικό Πόλεμο των ΜΑΤ κατά των Ελλήνων Πολιτών.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε σε περίπτωση έκθεσης σε χημικά είναι ότι δεν πρόκειται για το χειρότερο πράγμα που μπορεί να μας συμβεί. Ο φόβος που συνδέεται με αυτά είναι μεγάλος, αλλά στην πραγματικότητα, με λίγη προσοχή μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε χωρίς μεγάλο πρόβλημα. Η επίδρασή τους είναι πάντα προσωρινή .
Υπάρχουν πολλές φήμες σχετικά με την αντιμετώπισή τους, πολλές από τις οποίες μπορεί να αποβούν βλαβερές, να εντείνουν τα συμπτώματα, ή έστω να παράσχουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας.
1. ΠΟΥ ΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ.
Το κυριότερο δακρυγόνο αέριο που χρησιμοποιείται στην ελλάδα είναι το CS. Αυτό περιέχουν και οι χειροβομβίδες και τα ψεκαστήρια. Η κύρια χρήση του είναι στην αντιμετώπιση διαδηλώσεων και εξεγέρσεων στις φυλακές, σαν μέσο εξουδετέρωσης.
Σε πολύ μικρές ποσότητες το CS έχει απλά μια ερεθιστική μυρωδιά. Σε μεγαλύτερες ποσότητες τα μάτια κλείνουν ανεξέλεγκτα, καίγονται και δακρύζουν ασταμάτητα. Η μύτη καίγεται και τρέχει και το υγρό δέρμα νιώθει έντονα καψίματα. Προκαλείται έντονος βήχας και ασφυξία στο λαιμό και το θώρακα. Συχνά παρατηρείται ζαλάδα ή ναυτία. Σε πολύ μεγάλες δόσεις προκαλούνται επικίνδυνα εγκαύματα στο δέρμα και εκτεταμένη καταστροφή των ιστών, ενώ η άμεση επαφή με τα μάτια μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή του κερατοειδούς. Προκαλούνται προβλήματα στο γαστρεντερικό σύστημα και φλεγμονές στο δέρμα και το αναπνευστικό σύστημα. Τα άτομα που πάσχουν από άσθμα ή υπέρταση μπορεί να αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα και να χρειαστεί η άμεση εισαγωγή τους σε νοσοκομείο.
Όλα τα αποτελέσματα παρουσιάζονται 20 με 60 δευτερόλεπτα μετά τη ρίψη του δακρυγόνου και διαρκούν από 10 έως 30 λεπτά από τη στιγμή που μετακινούμαστε σε καθαρή ατμόσφαιρα. Το ψεκαστήρι αδειάζει με συνεχή χρήση 16 δευτερολέπτων, φτάνει αμέσως σε απόσταση 20 – 30 μέτρων και το δακρυγόνο διαχέεται σε απόσταση 200 – 300 μέτρων. Δεν επηρεάζεται από τη βροχή (έτσι λένε) ή τη Θερμοκρασία της ατμόσφαιρας (εμείς ξέρουμε ότι το δροσερό νερό σε 15 λεπτά έχει εξουδετερώσει τη μισή δράση του δακρυγόνου).
Η ευαισθησία στα δακρυγόνα διαφέρει από άτομο σε άτομο. Εξαρτάται από τη συναισθηματική κατάσταση, τη νευρικότητα, τη φυσική δραστηριότητα, τη θερμοκρασία και την υγρασία του σώματος. Όσο πιο θερμό και υγρό είναι το σώμα, τόσο μεγαλύτερη η δράση των δακρυγόνων. Γενικά, η αδρεναλίνη είναι το καλύτερο αντίδοτο.
2. ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ.
Α) Σώμα
Προληπτiκά: Πριν ξεκινήσουμε από το σπίτι, επιβάλλεται να έχει προηγηθεί ένα καλό μπάνιο, ώστε να απομακρυνθούν από το σώμα ακόμα και τα ίχνη λιπαρότητας. και να μειωθεί η δυνατότητα του σώματος να ιδρώνει. Επιβάλλονται τα μακριά ρούχα για να αποφευχθούν τα εγκαύματα ή απλά ο πόνος που προκαλεί το κάψιμο στο δέρμα. Καλό είναι να αποφεύγονται τα συνθετικά ρούχα (για παράδειγμα τα μπουφάν flying) γιατί απορροφούν μεγάλη ποσότητα χημικών καi ενισχύουν τον ιδρώτα, που βοηθά τα δακρυγόνα στη δράση τους και γίνεται πιο έντονο το κάψιμο. Να προτιμούνται τα βαμβακερά υφάσματα (κολεγιακά, φούτερ, τζην, βαμβακερές φόρμες, τα δερμάτινα μπουφάν δεν είναι πρόβλημα αλλά μόνο σε πολύ κρύο καιρό).
Σε περίπτωση έκθεσης σε δακρυγόνα, τα ρούχα πρέπει να αλλάζουν με την πρώτη ευκαιρία και να μπαίνουν αμέσως σε νερό με πολύ σαπούνι ή σε διάλυμα σόδας (ακολουθούν οδηγίες για την παρασκευή του διαλύματος σόδας) για τουλάχιστον 15 λεπτά. ‘Επειτα μπορούν να πλυθούν κανονικά.
Β) Λαιμός και πρόσωπο, μάτια.
Οι πιο ευαίσθητες περιοχές είναι αυτές του λαιμού και του προσώπου, οι οποίες είναι συνήθως και οι πιo εκτεθειμένες στα δακρυγόνα. Το χημικό αέριο εκμεταλλεύεται την υγρασία του σώματος στα σημεία αυτά (λιπαρότητα δέρματος και ιδρώτας) για να δράσει.
Σε περίπτωση έκθεσης σε δακρυγόνα: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ώσπου να δράσουν για τα καλά τα δακρυγόνα έχουμε περιθώριο 20 ολόκληρα δευτερόλεπτα για να αντιδράσουμε. Αυτό βέβαια ισχύει στην περίπτωση που δεν μας ρίχνουν οι ‘Ελληνες καλοί αστυνομικοί των ΜΑΤ με το ψεκαστήρι απευθείας στη μούρη. Αυτό σημαίνει ότι προλαβαίνουμε να φορέσουμε τα γυαλιά αν είναι απαραίτητο να τα έχουμε μαζί μας και να βάλουμε τις μάσκες (βλέπετε παρακάτω) ή τα μαντήλια στο πρόσωπο. Είναι αυτονόητο ότι για να μείνουμε στη θέση μας και να τα κάνουμε όλα αυτά χρειάζεται ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.
1ον. Το ΛΕΜΟΝΙ κάνει καλό στη ΜΥΤΗ, γιατί διευκολύνει την αναπνοή (την εισπνοή), αλλά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να το βάζουμε στα ΜΑΤΙΑ και στο ΠΡΟΣΩΠΟ επειδή τα περισσότερα χημικά ΕΙΝΑΙ ΟΞΙΝΑ, οπότε βάζοντας λεμόνι (ή ξύδι ή μηλόξυδο ή ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΟΞΥ – όσο ασθενές κι αν είναι) σε γυμνό δέρμα, χειροτερεύουμε την κατάσταση!
2ον. Το maalox είναι υδατικό διάλυμα ΒΑΣΗΣ, οπότε ενδείκνυται για να το ρίξουμε στο πρόσωπό μας κατά τη ρίψη χημικών, αφού αυτά είναι συνήθως ΟΞΙΝΑ. Έτσι, γίνεται εξουδετέρωση των ΟΞΕΩΝ των χημικών από τη ΒΑΣΗ που περιέχεται στο maalox (απ’ότι θυμάμαι, περιέχει Al(OH)3, υδροξείδιο του αργιλίου δηλαδή, βάση, η οποία ειναι φυσικά διαλυμένη σε νερό). Αφού λοιπόν η βάση είναι διαλυμένη στο νερό, μπορούμε άφοβα να τη ρίξουμε στο πρόσωπό μας χωρίς να χρειαστεί να τη διαλύσουμε σε περισσότερο νερό (στα φαρμακεία, όταν σου δώσουν το maalox, σου λένε ότι μπορείς να το πιείς άφοβα, αφού άλλωστε αυτός είναι και ο κύριος λόγος που πωλείται – να εξουδετερώνει τα οξέα του στομάχου στους «στομαχικούς»). Αφού λοιπόν μπορείς να το πιείς άφοβα (είναι αρκετά αραιωμένο από μόνο του, έτσι όπως πωλείται), πόσο μάλλον να το ρίξεις στο πρόσωπό σου… Δεν τίθεται θέμα αραίωσης λοιπόν.
3ον. Το νεράκι είναι καλό και για να το πίνουμε (άφοβα) και για γαργάρες και για να το ρίξουμε στο πρόσωπό μας – αφού έτσι αραιώνεται κάπως η συγκέντρωση των ΟΞΕΩΝ των χημικών που έχουν ψεκαστεί στο πρόσωπό μας. Το maalox φυσικά είναι καλύτερο, αφού όπως ανέφερα πριν, εξουδετερώνει τα ΟΞΕΑ των ψεκαζόμενων χημικών.
4ον. Αντί για το maalox, μπορεί επίσης ως βάση να χρησιμοποιηθει κάποιο σαπούνι (είτε σε στερεή είτε σε υγρή μορφή), αλλά φυσικά ΜΟΝΟ για να το βάλουμε (ρίξουμε αν είναι υγρό) στο πρόσωπό μας.
5ον. Οι μάσκες φυσικά είναι ό,τι το καλύτερο.
6ον. Για όσους όμως δε διαθέτουν μάσκα (και θα είναι φυσικά αρκετοί), ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ είναι ένα φουλάρι ή ένα κασκόλ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, και αν γίνεται, και ένα άλλοφουλάρι ή ένας σκούφος να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλιού.
Προληπτικά:
Πριν από οποιοδήποτε άλλο μέσο προστασίας, ο λαιμός και το πρόσωπο πρέπει να πλένονται πολύ καλά (αφήνοντας πυκνό διάλυμα σαπουνιού πάνω στο δέρμα για ένα δίλεπτο) με ένα πολύ αλκαλικά στερεό σαπούνι. Το πλύσιμο πρέπει να γίνει πριν ξεκινήσουμε για την πορεία. Το πλύσιμο αυτά βοηθάει στην απομάκρυνση οποιουδήποτε ίχνους λιπαρότητας από το δέρμα του λαιμού και του προσώπου. Αυτά είναι απαραίτητο να γίνει γιατί τα λιπαρά συστατικά βοηθούν το δακρυγόνο να απορροφηθεί και να δράσει για τα καλά στο δέρμα. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να μπαίνει και οποιαδήποτε λιπαρή κρέμα στο δέρμα ή τα χείλη, όπως για παράδειγμα βαζελίνη, liposan ή μακιγιάζ. Η βαζελίνη μπορεί να χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν σαν άμυνα απέναντι στα δακρυγόνα, αλλά τότε ο τύπος των δακρυγόνων ήταν εντελώς διαφορετικός. Σήμερα η βαζελίνη και τα λεμόνια είναι καταστρεπτικά για το δέρμα.
Για να διατηρηθεί το δέρμα ξηρό, αναγκαίο είναι να χρησιμοποιηθεί στο πρόσωπο μια παιδική πούδρα μετά το πλύσιμο και το στέγνωμα του δέρματος. Επειδή oi παιδικές πούδρες είναι πολύ άσπρες και μπορεί να μοιάζουμε με ζόμπι, εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια πούδρα για μακιγιάζ (αυτές που κυκλοφορούν σε κουτί με καθρεφτάκι). Μια ποσότητα πούδρας ή το κουτάκι με το καθρευτάκι πρέπει να τα έχουμε μαζί μας για να τα χρησιμοποιούμε όποτε, στη διάρκεια της πορείας νιώθουμε το δέρμα μας στο πρόσωπο υγρά ή λιπαρό. Πρέπει δηλαδή να έχουμε μαζί μας είτε ένα σακουλάκι το οποίο Θα περιέχει πούδρα και ένα βαμβάκι εμποτισμένο στην πούδρα, είτε το κουτάκι των καλλυντικών. ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. Στο πρόσωπο πρέπει να απλώνεται ομοιόμορφα μεγάλη ποσότητα πούδρας και να μένει για ένα δίλεπτο πριν σκουπιστεί ή να μην σκουπίζεται καθόλου. Πρέπει να απλώνεται και στα φρύδια ή τα γένια, αν και μάλλον οι περιοχές με τρίχες θα έχουν πρ6βλημα στο άπλωμα. Η ξηρότητα που δημιουργεί η πούδρα είναι σωτήρια για το πρόσωπο σε περίπτωση που φάμε δακρυγόνο από μικρή απόσταση.
Γενικά τα βαμβακερά υφάσματα βοηθούν στο να αποφεύγεται η άμεση επαφή του δέρματος με τα χημικά και να μειώνεται η αίσθηση του καψίματός. Για το λόγο αυτό καλά είναι ο λαιμός να είναι τυλιγμένος με ένα μεγάλο βαμβακερό μαντήλι ή ύφασμα με πυκνή ύφανση, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί πάνω στο πρόσωπο σε περίπτωση ρίψης δακρυγόνων. Αν συμβεί αυτό, το μαντήλι πρέπει να αλλαχθεί μια – δυο φορές (ανάλογα με την ώρα που θα τρώμε χημικά και ανάλογα με την ποσότητά τους) με ένα φρέσκο, γιατί αν απορροφήσει μεγάλη ποσότητα δακρυγόνων, το αποτέλεσμά του θα είναι πολύ άσχημο για το δέρμα και για την αναπνοή. Άρα πρέπει να έχουμε μαζί μας τρία μαντήλια, ένα στο λαιμό και δύο εφεδρικά. Τα μαντήλια αν βραχούν για κάποιο λόγο, πρέπει να αλλαχτούν αμέσως. Διαφορετικά απορροφούν χημικά και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να λιποθυμήσουμε απότομα.
Για τα μάτια τώρα πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής: Όσοι φορούν φακούς επαφής, καλά είναι στις πορείες να τους αντικαθιστούν με γυαλιά, τα οποία πρέπει να τα στηρίζουν με μια αθλητική κορδέλα (αυτό ισχύει γενικά για άσους φορούν γυαλιά, ανεξάρτητα από τα δακρυγόνα). Εάν φοράμε φακούς επαφής, μπορεί οι χημικές ουσίες να συσσωρευτούν στην περιφέρεια της επαφής του φακού με το μάτι, επειδή εκεί μαζεύονται περισσότερα υγρά και να προκληθεί σοβαρότατο έγκαυμα στο μάτι, που μπορεί να είναι και ανεπανόρθωτο.
Αν αποφασίσουμε οτι θέλουμε οπωσδήποτε να προφυλάξουμε τα μάτια μας, η μόνη λύση προς το παρόν είναι τα γυαλιά κολύμβησης. Αυτά πρέπει να είναι καλής ποιότητας, με μαλακό πλαστικό στα σημεία επαφής με το πρόσωπο ώστε να εφαρμόζουν αεροστεγώς. Γυαλιά πρέπει να χρησιμοποιούν έτσι και αλλιώς όσοι έχουν οποιουδήποτε είδους αλλεργία στα μάτια.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ: Μεταξύ των γυαλιών και των ματιών μπορεί να δημιουργηθεί κατάσταση υποπίεσης, ειδικά αν τα φοράμε πολλή ώρα ή αν για κάποιο λόγο δεχτούμε χτύπημα στα μάτια. Αυτό σημαίνει ότι αν προσπαθήσουμε να τα βγάλουμε ή αν νιώσουμε τα μάτια να πιέζονται και επιχειρήσουμε να τα διορθώσουμε για να μην μας ενοχλούν, η κίνηση αυτή δεν πρέπει να γίνει απότομα γιατί ΜΠΟΡΕ1 ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ!!! (ιατρικά λέγεται αποκόλληση). Τι κάνουμε λοιπόν: Πιάνουμε με δυο δάχτυλα μια ελαστική άκρη από τα γυαλιά κάτω από το μάτι και πάνω από το μάγουλο. Την ανασηκώνουμε ελαφρά, έτσι ώστε να καταλάβουμε ότι μπήκε λίγος αέρας. Μόνο μετά από αυτήν την κίνηση είμαστε έτοιμοι να αφαιρέσουμε ή να διορθώσουμε τα γυαλιά. Καλό είναι να γίνουν μερικές πρόβες πριν τα γυαλιά αυτά χρησιμοποιηθούν στην πράξη. Επειδή πάντα τα γυαλιά μετά από κάποια ώρα χρήσης θαμπώνουν, καλό είναι να προμηθευτούμε ένα ειδικό αντιθαμβωτικό σπρέυ σιλικόνης (από το μαγαζί με αθλητικά είδη που θα πάρουμε τα γυαλιά) και να ψεκάσουμε τα γυαλιά μας σύμφώνα με τις οδηγίες.
Συνταγή Σόδας για εξάλειψη συμπτωμάτων.
Στην περίπτωση τώρα που τα δακρυγόνα δρουν και νιώθουμε σε μεγάλο βαθμό τις επιδράσεις τους στο πρόσωπο και το λαιμό, ο σίγουρος τρόπος για να ανακουφιστούμε αμέσως είναι να ρίξουμε στο δέρμα που καίγεται διάλυμα σόδας από ένα ψεκαστήρι για λουλούδια που θα έχουμε μαζί μας. Το διάλυμα αυτό πρέπει να το έχουμε φτιάξει στο σπίτι από την προηγούμενη μέρα.
Η διαδικασία είναι η εξής:
-Ρίχνουμε μια μεγάλη κούπα νερό εντελώς γεμάτη (1/4 του λίτρου) σε μια μεγάλη κατσαρόλα.
-Τη βάζουμε στη φωτιά και όταν αρχίσει να ζεσταίνεται προσθέτουμε σιγά σιγά σόδα μαγειρική (υπάρχει στα σουπερμάρκετ). Προσέχουμε γιατί συχνά η σόδα θα φουσκώνει και μπορεί να χυθεί από την κατσαρόλα. Σ’ αυτή την περίπτωση απλά θα βγάζουμε κάθε τόσο την κατσαρόλα από τη φωτιά. Ανακατεύουμε συνέχεια και δεν αφήνουμε το νερό να βράσει, αλλά σβήνουμε τη φωτιά και συνεχίζουμε να ρίχνουμε τη σόδα μέχρι να μπορεί να διαλυθεί. Όταν δεν μπορεί να διαλυθεί σταματάμε.
-Αφήνουμε το διάλυμα να κρυώσει, το βάζουμε (όσο χωράει) σε ένα μικρό ψεκαστήρι για λουλούδια προσέχοντας να μην μπει καθόλου στερεή σόδα που μπορεί να υπάρχει στον πάτο της κατσαρόλας, και το αφήνουμε στο ψυγείο. Καλό είναι πριν ξεκινήσουμε για την πορεία να το βάλουμε στην κατάψυξη για μισή ώρα, έτσι ώστε αν χρειαστεί να το χρησιμοποιήσουμε να είναι κρύο. ‘Η μπορούμε πριν φύγουμε από το σπίτι να ρίξουμε στο ψεκαστήρι μερικά παγάκια.
Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί η αντίδραση της σόδας με το δακρυγόνο παράγει επιπλέον θερμότητα. Επίσης το δροσερό διάλυμα ανακουφίζει τρομερά και σε πολύ μικρό χρόνο εξουδετερώνει το δακρυγόνο. Ψεκάζοντας τη σόδα στο πρόσωπο Θα συνέλθουμε αμέσως. Προσοχή! Αν δεν φοράμε τα γυαλιά κολύμβησης, τα μάτια πρέπει να είναι κλειστά όταν ψεκάσουμε τη σόδα στο πρόσωπο και δεν πρέπει να ανοίξουν πριν τα σκουπίσουμε εξωτερικά με ένα στεγνό μαντήλι που δεν έχει δεχτεί δακρυγόνο.
ΔΕΝ ΤΡΙΒΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΟΛΑΒΟΥΝ ΥΦΑΣΜΑΤΑ.
Όταν βρεθούμε στο σπίτι ή σε άλλο ασφαλές σημείο. πρώτα αλλάζουμε τα εξωτερικά ρούχα. Στη συνέχεια πλένουμε πρώτα τα χέρια με κρύο νερό και ένα στερεό αλκαλικό σαπούνι δύο φορές. ‘Επειτα πλένουμε το πρόσωπο και το λαιμό δύο φορές με το ίδιο σαπούνι. ‘Ετσι θα είμαστε σε λίγη ώρα απολύτως καλά.
Γ) Αναπνοή
‘Εχουμε φροντίσει να εφοδιαστούμε απο μαγαζιά που πουλάνε βιομηχανικά είδη (τέτοια είναι γεμάτη η Αθηνάς και ο Πειραιάς) απλή άσπρη μάσκα που περιέχει
εσωτερικά ψήγματα ενεργού άνθρακα. Οι μάσκες αυτές είναι δύο ειδών:
- Οι απλές που είναι ίδιες εμφανισιακά με τις μάσκες των μπογιατζήδων, αλλά λίγο πιο σκούρες
- και οι άσπρες που έχουν μια μικρή βαλβίδα μπροστά για να διευκολύνεται η αναπνοή.
Οι πρώτες κοστίζουν γύρω στις 5€, και είναι μιας χρήσης αν φάμε δακρυγόνα (αλλιώς τις διατηρούμε σε κλειστή σακούλα).
Οι δεύτερες είναι προτιμότερες γιατί δεν μας δημιουργούν προβλήματα κόπωσης, καθώς διευκολύνεται η αναπνοή, είναι λίγο δυσκολότερο να βρεθούν και κοστίζουν γύρω στις 15€. Αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν περισσότερες φορές. Διατηρούνται επίσης σε σακουλάκι, είτε τις χρησιμοποιήσουμε είτε όχι.
Πρέπει να έχουμε τη μάσκα μαζί μας και να την έχουμε δοκιμάσει αρκετές φορές στο πρόσωπο για να μπορούμε να τη φορέσουμε αμέσως αν χρειαστεί και να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή εφαρμογή στο πρόσωπο.
‘Εχουμε τη μάσκα στο λαιμό και τη φοράμε μόλις δούμε τους «ήρωες αστυνομικούλιδες» να φοράνε τις δικές τους. Αν μας ψεκάσουνε πριν βάλουν τις μάσκες τους και δεν προλάβουμε να βάλουμε τις μάσκες, το κάνουμε το συντομότερο δυνατό.
Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στις μάσκες μας.
Μάσκες με φίλτρα ενεργού άνθρακα χρησιμοποιούν και οι «ήρωες αστυνομικούλιδες». Οι δικές τους είναι full face, με μαλακό ελαστικό για να εφαρμόζουν καλά στο πρόσωπο, αλλά έχουν τα εξής μειονεκτήματα, που πρέπει να τα έχουμε υπόψη μας για να ξέρουμε ότι μπορούμε να βρεθούμε αρκετές φορές σε πλεονεκτικότερη Θέση:
1 ) Τα φίλτρα τους έχουν πάχος τουλάχιστον τρία εκατοστά. Αυτό σημαίνει ότι δυσκολεύονται ιδιαίτερα στην αναπνοή και την κίνησή τους, όσο καλό σύστημα αναπνοής κι αν έχει η μάσκα.
2) Εξαιτίας του μεγέθους και του σχήματος της μάσκας δεν έχουν καλή οπτική επαφή με την περιοχή και δυσκολεύονται ιδιαίτερα όταν υπάρχει καπνός (π.χ. καπνογόνα ή ο καπνός από τα ίδια τους τα δακρυγόνα).
3) Οι οδηγίες των μασκών τους αναφέρουν ότι δεν πρέπει να βρίσκονται σε περιοχή όπου η συγκέντρωση των δακρυγόνων είναι πολύ ψηλή.
4) Για λόγους οικονομίας δεν αλλάζουν συχνά τα φίλτρα τους και μπορεί να έχουν χειρότερα προβλήματα από τα δικά μας όταν βρίσκονται μέσα σε περιοχή πνιγμένη στα δακρυγόνα, καθώς δεν μπορούν να βγάλουν τη μάσκα ή να πάνε σε καθαρό αέρα.
Σαν τελικό συμπέρασμα, όταν μας έχουν λούσει με δακρυγόνα (βομβίδες), προσπαθούν να είναι μακριά μας. Αυτό δεν ισχύει γiα το ψεκαστήρι, που τους δίνει το πλεονέκτημα να μας ρίχνουν από μικρή απόσταση. Ακόμα και τότε το πιο πιθανό είναι να μην φορούν τις μάσκες τους και άρα να μην μπορούν να επιτεθούν αμέσως για ξύλο και συλλήψεις, αφού η πλευρά μας είναι γεμάτη χημικά.
Προσπαθούμε τότε να απομακρυνθούμε λίγο, για να τους αναγκάσουμε να μπουν στην ψεκασμένη περιοχή αν θέλουν να μας πλησιάσουν. Ο χρόνος που Θα μεσολαβήσει για να φορέσουν τις μάσκες τους μας αφήνει το περιθώριο να προετοιμαστούμε.
H κατάλληλη προετοιμασία από την πλευρά μας, σε συνδυασμό με την απαιτούμενη ψυχραιμία, αφαιρεί από τους «ήρωες αστυνομικούλιδες» το σημαντικότερο πλεονέκτημά τους, που είναι η αίσθηση της υπεροχής του επιτιθέμενου. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, μας βοηθά να βρισκόμαστε κοντά τους ή να τους κάνουμε επιθέσεις. Ο βαρύς εξοπλισμός τους τούς κάνει δυσκίνητους, ιδρώνουν εύκολα και το δικό τους δέρμα σε πρόσωπο και λαιμό καίγεται το ίδιο, δεν βλέπουν καλά.

Μαζί τα φάγαμε και μαζί πήγαμε στρατό... Βεβαίως, βεβαίως!!!!



ΜΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΙΧΕ ΔΙΑΦΥΓΕΙ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΙ.

Θητεία Ελλήνων Πολιτικών

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρωθυπουργός, ΓΡΑΦΕΑΣ ΑΡΜΑΤΩΝ. Το 1978 παρουσιάστηκε στη Καλαμάτα. Εξαγόρασε 16 μήνες θητείας προς... 19.000 δρχ. και απολύθηκε τον Αύγουστο του 1979.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Πρόεδρος ΝΔ, ΝΑΥΤΗΣ. Τον Ιούλιο του 1976 παρουσιάστηκε στο Πολεμικό Ναυτικό, τον Οκτώβριο απολύθηκε, πληρώνοντας 21.000 δρχ. με τις....
οποίες εξαγόρασε τους 21 μήνες. Το υπόλοιπο τρίμηνο της θητείας του το έκανε το 1977.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Πρώην Πρωθυπουργός, ΝΑΥΤΗΣ ΜΕ ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ. Το 1977 παρουσιάστηκε και πήρε απολυτήριο το 1979. Ειδικότητα –προσέξτε– διαχειριστής / εφοδιαστής .
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ΥΕΘΑ. Το 1986 παρουσιάστηκε στη Κόρινθο. Οι γιατροί τον έβγαλαν Ι3 λόγω «παχυσαρκίας». Εξαγόρασε εννέα μήνες θητείας προς 27.000 δρχ.
ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πρώην ΥΕΘΑ, ΑΠΑΛΛΑΓΗ. Το 1968 κηρύχτηκε ανυπότακτος, το 1972 έχασε την ελληνική ιθαγένεια. Το 1975 με 29.000 δρχ. εξαγόρασε 29 μήνες θητείας.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης, ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ. Το 1959 παρουσιάστηκε στο ΠΝ και απολύθηκε το 1961. Σ´ αυτό το διάστημα με την ειδικότητα του διαχειριστή, φύλαγε ένα φάρο στον "ακριτικό" Πειραιά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Πρόεδρος ΛΑΟΣ, ΣΜΗΝΙΤΗΣ. Υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία στο λεκανοπέδιο Αττικής και ένα μέρος της θητείας του βρισκόταν στο γραφείο δημοσίων σχέσεων της Αεροπορίας στην… οδό Πανεπιστημίου!
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρόεδρος Συνασπισμού, ΝΑΥΤΗΣ. Την άνοιξη του 2003 είχε επιλεγεί να υπηρετήσει στο Στρατό Ξηράς, όμως με "μέσο" στην τότε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κατάφερε να κάνει μετάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκα στο Σκαραμαγκά. Εκεί, αφού πέρασε τη βασική εκπαίδευση διάρκειας 50 ημερών, ξανάβαλε "μέσο" για τη μονάδα του: τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, στην "ακριτική" Λεωφόρο Μεσογείων, στο Πεντάγωνο, μέσα στην καρδιά του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όπου για να υπηρετήσεις εκεί τη θητεία σου θα πρέπει να διαθέτεις τεράστιο βύσμα.
Την άνοιξη του 2004 χρησιμοποίησε ένα νόμο του Άκη Τσοχατζόπουλου, που έλεγε ότι αν είσαι στο στρατό και κατέβεις υποψήφιος βουλευτής παίρνεις προσωρινή απόλυση και επανέρχεσαι μετά. Έτσι λοιπόν απολύθηκε προσωρινά κατεβαίνοντας υποψήφιος και μετά τις εκλογές ξαναγύρισε στις τάξεις του Ναυτικού.
Στο μεταξύ, η στρατιωτική θητεία είχε μειωθεί κατά τρεις μήνες και εκεί που χρωστούσε έξι (6) μήνες, υπηρέτησε τρεις (3)... Ο ίδιος αναφέρει για τους τελευταίους του μήνες: «είχε πέσει τρελό σύρμα στη μονάδα ότι ήμουν υποψήφιος βουλευτής και από κει που με στέλνανε για αγγαρείες, μόνο προσοχές δεν μου βαράγανε!». Συνολικά υπηρέτησε 15 μήνες και απολύθηκε στις 28 Ιουλίου 2004, δηλαδή πάνω στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Και μια μικρή "λεπτομέρεια": σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία», τον Μάρτιο του 2007, αναφέρει: «Ο στρατός παραμένει ένας χώρος όπου βουλευτές και πολιτευτές, κυβερνητικοί ή μη, μπορούν να κάνουν τα ρουσφετάκια τους και τις εξυπηρετήσεις τους...» και «...τα αστικά στρατόπεδα υπάρχουν μόνο για να εξυπηρετούνται τα λεγόμενα "βύσματα"».
Έκανε, δηλαδή, αυτό που όταν απολύθηκε άρχισε μετά να κατηγορεί...
(Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ Δρ. ΔΡΟΥΓΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΑΝΑΛΥΤΗ )

http://ksipnistere.blogspot.com/2011/06/blog-post_909.html

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

“Εγώ κορίτσι μου θα πεθάνω. Από το να πεθάνω στον καναπέ μου, προτιμώ να πεθάνω εδώ, μαζί σας”



Ήταν μία γυναίκα κοντά στα εξήντα. Είχε χάσει για μερικά λεπτά την όρασή της από τα δακρυγόνα. Την όραση και την αναπνοή της. Είχε καταληφθεί από αυτόν τον πανικό των πρώτων δευτερολέπτων που μοιραία προκαλεί η αίσθηση ασφυξίας και το κάψιμο στους πνεύμονες. Δεν έβρισκε τους δικούς της.

Κάποιος την μετέφερε ως την καρέκλα που βρισκόταν ακριβώς δίπλα από τα μικρόφωνα, εκεί όπου ο εκφωνητής προσπαθούσε κόντρα στο τοξικό νέφος να... καθησυχάσει τους διαδηλωτές της πλατείας Συντάγματος. Την ψέκαζαν με Maalox για να την ανακουφίσουν όταν εκείνη σήκωσε την περούκα αποκαλύπτοντας τους γυμνούς από την χημειοθεραπεία κροτάφους της.

«Δε με νοιάζει αν με λερώσεις, μόνο την περούκα πρόσεχε. Ρίξε μου κι άλλο. Τσούζουν τα μάτια μου…»

«Φύγε! Άσε εμάς τους νεότερους να τα βγάλουμε πέρα» της είπε.

«Εγώ κορίτσι μου θα πεθάνω. Από το να πεθάνω στον καναπέ μου, προτιμώ να πεθάνω εδώ, μαζί σας. Εμείς προλάβαμε να γεράσουμε. Εσάς θέλουν να σας σκοτώσουν νέους».

Την διακοπτόμενη από τα ασφυξιογόνα φωνή της έσβησαν δύο ακόμα χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Τρόμαξε. Την μετέφεραν στο ιατρείο. Δεν υπήρχε χώρος να ξαπλώσει. Οι εθελοντές γιατροί και διασώστες δεν προλάβαιναν τα περιστατικά. Ένας από τους διασώστες του Ερυθρού Σταυρού, ανεβασμένος σε μια καρέκλα, πρότασσε προς κάποια από τις δεκάδες διμοιρίες που περικύκλωναν την πλατεία τη λευκή σημαία με τον κόκκινο σταυρό. Πίστευε ότι θα προστάτευε έτσι τους ασθενείς του.

«Δεν μπορείτε να ρίχνετε χημικά εδώ. Δεν γίνεται» φώναζε. Μάταια…

Πίσω στη μικροφωνική, ένας λυράρης επιχειρεί με τους ήχους του να ηρεμήσει τους διαδηλωτές, οι οποίοι σαστισμένοι από την αστυνομική βαρβαρότητα και πνιγμένοι στα χημικά, τώρα εμψυχώνουν ο ένας τον άλλο.

«Δεν μας τρομάζουν τα δακρυγόνα τους. Ο αγώνας μας είναι δίκαιος. Θα νικήσουμε! Ενωμένοι εδώ, στην πλατεία Συντάγματος την οποία κρατάμε ειρηνικά 22 μέρες τώρα» να φωνάζει ο εκφωνητής. Τη δική του φωνή τώρα καλύπτουν αυτές των διαδηλωτών που σε πείσμα του πανικού που επιχειρούν επίμονα να σπείρουν οι αστυνομικές δυνάμεις, εκείνοι αρχίζουν δειλά- δειλά να τραγουδούν: «Ποτέ θα κάμει ξαστεριά;»

Ο ένας παρασύρει τον άλλο. Χτυπούν ρυθμικά τα χέρια τους. Οι στιγμές είναι ανατριχιαστικές. Η διμοιρία εκτοξεύει τώρα ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας ένα δακρυγόνο μέσα στην πλατεία. Ο κόσμος αρχίζει να τρέχει σκυφτός και πανικόβλητος. Δεν ξέρουμε πού θα προσγειωθεί, αν θα μας κάψει. Ο καθένας κρύβεται όπου μπορεί. Το χημικό αέριο προκαλεί ασφυξία. Ο πνεύμονας καίει, το σώμα παραλύει για μερικά δευτερόλεπτα, η ορατότητα μειώνεται σε βαθμό επικίνδυνο.

«Όλοι στην άκρη. Φορείο». Μέσα στους καπνούς ο κόσμος βρίσκει την ανθρωπιά και την ψυχραιμία να παραμερίσει για να βοηθήσει τους διασώστες με την διαδηλώτρια που έχασε τις αισθήσεις της.

Η αστυνομία δεν σταματά. Δεν σταματά όμως κι η λύρα. Για κάθε μας στίχο και μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης. Για κάθε εμψυχωτικό χαμόγελο και ένα δακρυγόνο. Επί δύο ολόκληρες ώρες. Ώσπου η αστυνομία αποφασίζει να επέμβει στην πλατεία και να μας διαλύσει. Ένα δακρυγόνο εκτοξεύεται μπροστά στη μικροφωνική, ένα δεύτερο λίγα μέτρα παραπέρα με σκοπό να αποκλείσουν το ενδεχόμενο διαφυγής. Ένα ακόμα στα σκαλιά του Μετρό όπου τρέχουν οι διαδηλωτές για να αναπνεύσουν. Εκεί έχει στηθεί και ο σταθμός Πρώτων Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού.

«Είναι εγκληματίες» φωνάζει ο κόσμος κρατώντας στα χέρια ή βοηθώντας όσους γονατίζουν από την ασφυξία. Δεν ξέρουν πού να τους πάνε. Οι σκηνές εκεί κάτω είναι πολεμικές. Ένας άντρας μένει λιπόθυμος για μερικά λεπτά ακριβώς έξω από την είσοδο του πρόχειρου ιατρείου. Δεν χωράει άλλος…

Όσοι δεν πρόλαβαν να κρυφτούν γονατίζουν κάτω από τα αστυνομικά γκλοπ. Αν αντισταθούν, συλλαμβάνονται. Χαρακτηριστική είναι η εικόνα της νεαρής διαδηλώτριας που στέκεται ανάμεσα στις δύο διμοιρίες και με φόντο το Κοινοβούλιο απλώνει τα χέρια της προς τους αστυνομικούς βουβή και ασφαλώς άοπλη. Εκείνοι, οι πάνοπλοι άνδρες(;) που επέλεξε το πολιτικό μας σύστημα για να μας «προστατεύουν» σχηματίζουν γύρω της κλοιό. Την κλωτσούν και την ψεκάζουν από απόσταση μισού μέτρου.

Συνολικά 33 άνθρωποι μεταφέρθηκαν σοβαρά τραυματισμένοι στα νοσοκομεία της Αθήνας, 16 προσήχθησαν, δύο υποχρεώθηκαν να πληρώσουν από 10.000 ευρώ έκαστος γιατί έφεραν πάνω τους μάσκες εργασίας για να προστατευθούν από τα δακρυγόνα αλλά αυτό χαρακτηρίζεται ως «παθητική αντίσταση κατά της αρχής»…

Μία ημέρα αργότερα ωστόσο, η Διεθνής Αμνηστία εκδίδει δελτίο τύπου με το οποίο καταγγέλλει τις ελληνικές αρχές για αλόγιστη χρήση βίας, δακρυγόνων και ασφυξιογόνων αερίων, υπενθυμίζοντας τους ακόμη 30 τραυματίες διαδηλωτές που άφησε πίσω της η 11η Μαΐου, όταν οι δυνάμεις των ΜΑΤ με αναποδογυρισμένα τα γκλοπ χτυπούσαν και άνοιγαν τα κεφάλια των διαδηλωτών με τις λαβές.

Πίσω στην πλατεία, επιστρέφουν οι ρυθμοί της ιδιότυπης καθημερινότητας που έχει εγκατασταθεί εδώ και τρεις εβδομάδες. Οι φωτογράφοι και οι κινηματογραφιστές του Media Center συλλέγουν το υλικό που πιστοποιεί τις νομικές παραβιάσεις των Αρχών. Οι εθελοντές αποθηκεύουν τα εναπομείναντα δοχεία χημικών. Πολλά από αυτά έχουν ημερομηνία λήξης πριν το 1998. Οι διασώστες κρεμούν ένα αντίτυπο του πρωτοκόλλου της Συνθήκης της Γενεύης του 1925 με το οποίο θεσμοθετείται η πρώτη διεθνής απαγόρευση των χημικών όπλων. Μια απόφαση που έρχεται να επικυρώσει ρητώς και κατηγορηματικώς ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Ου Θαντ, με σαφή αναφορά αυτή τη φορά και στα δακρυγόνα. Στην έκθεσή του ο γενικός γραμματέας προτείνει: Πρώτον, να ανανεώσουν τα Ηνωμένα Έθνη την έκκλησή τους προς όλα τα κράτη να προσχωρήσουν στο Πρωτόκολλο της Γενεύης του 1925. Και δεύτερον, να κάνουν σαφή δήλωση, ότι η απαγόρευση που περιλαμβάνεται στο Πρωτόκολλο της Γενεύης έχει εφαρμογή στην πολεμική χρήση όλων των χημικών, βακτηριολογικών και βιολογικών ουσιών (συμπεριλαμβανομένων των δακρυγόνων και άλλων βλαπτικών ουσιών), όσων υφίστανται σήμερα και όσων μπορεί να αναπτυχθούν στο μέλλον.

Σε έρευνα που διενήργησε η δημοσιογραφική ομάδα του «Ιού» της «Ελευθεροτυπίας» το 1998 , αποκαλύφθηκε ότι αν και «υπάρχουν τα επιστημονικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις όλων των κρατών για να δικαιολογήσουν την εφαρμογή αυτών των όπλων εναντίον του “εσωτερικού εχθρού” και αναφέρονται στην υποτιθέμενη ακίνδυνη χρήση των χημικών […], ακόμα κι αυτές οι μελέτες που χρησιμοποιούν δεν αποφεύγουν να θέσουν τόσο αυστηρές προδιαγραφές στη χρήση των χημικών, που στην ουσία την καθιστούν αδύνατη:

“1. Να μην ψεκάζετε κοντύτερα από 3-4 μέτρα, αναλόγως τη συσκευή, διότι αλλιώς μπορεί να προκληθεί σοβαρή βλάβη των οφθαλμών και του δέρματος.

2. Ποτέ να μην ψεκάζετε απευθείας το πρόσωπο του διαδηλωτή, διότι αυτό θα οδηγήσει οπωσδήποτε σε βαριά βλάβη των ιστών του οφθαλμού.

3. Ο χρόνος ψεκασμού να είναι ελάχιστος. Ο ψεκασμός ατόμων που διαλύονται δεν είναι μόνο απάνθρωπος, αλλά οδηγεί και σε βλάβες της υγείας των διαδηλωτών.

4. Επιτρέπεται ο ψεκασμός μόνο ατόμων που έχουν τις αισθήσεις τους και είναι υγιή. Δεν επιτρέπεται ψεκασμός σε κλειστούς χώρους.”»

γράφει η Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου

Η Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου είναι δημοσιογράφος, προσφάτως απολυμένη από τον αστικό Τύπο της χώρας της. Είναι εθελόντρια στην πλατεία Συντάγματος και δηλώνει ότι με αυτό της το κείμενο δεν εκπροσωπεί κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό της.

http://apneagr.blogspot.com/2011/06/blog-post_9380.html#ixzz1PvyXjKX1

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Ο αναρχικός έχει πατρίδα;


Πολύς λόγος γίνεται (ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια) για την εθνική συνείδηση που μπορεί να έχει ένας σοσιαλιστής ή ένας αναρχικός.

Κατά πόσο μπορεί ο διεθνισμός να συμβαδίσει με την αγάπη προς την πατρίδα; Είναι έννοιες ασύμβατες;
Τελικά είναι φασίστας, εθνικιστής, μικροαστός μεγαλοιδεάτης όποιος δηλώνει πως αγαπάει την πατρίδα του και δε δηλώνει απλώς άνθρωπος, αλλά -εκτός των άλλων- (π.χ.) Έλληνας άνθρωπος;
Είναι εθνικιστής όποιος τιμά τα σύμβολα του έθνους του, δηλαδή τη σημαία και τον εθνικό ύμνο;
Είναι ακροδεξιός όποιος πιστεύει στην έννοια του "συνανήκειν" με άλλους ανθρώπους με τους οποίους μοιράζεται κοινη καταγωγή, γλώσσα, πολιτισμό, παιδεία, αναμνήσεις, ιστορία;

Ας μας απαντήσουν δυο μορφές του αναρχικού χώρου.
Ο σημαντικότερος αναρχικός διανοητής παγκοσμίως Μιχαήλ Μπακούνιν και ο σημαντικότερος Έλληνας αναρχικός διανοητής Μ. Ράπτης ("Πάμπλο")

Ακολουθούν τέσσερα κειμενάκια των Μπακούνιν και Πάμπλο προς μελέτη…

“… Η ευημερία του κράτους είναι η αθλιότητα του πραγματικού έθνους, του λαού. Το μεγαλείο και η ισχύς του κράτους είναι η σκλαβιά του λαού…Το κράτος δεν είναι η πατρίδα. Είναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, πολιτικός, νομικός μύθος της πατρίδας. Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους. Αλλ’ αυτό είναι μια φυσική πραγματική αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός… Η πατρίδα, η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα γεγονός φυσικό και κοινωνικό, ψυχολογικό και ιστορικό ταυτόχρονα. Δεν είναι μια θεωρητική αρχή. Δεν μπορούμε να ονομάσουμε ανθρώπινη αρχή, παρά μόνο ότι είναι καθολικό, κοινό σ’ όλους τους ανθρώπους. Η εθνικότητα τους χωρίζει. Δεν είναι λοιπόν αρχή. Αλλά αυτό που είναι η αρχή, είναι ο σεβασμός που ο καθένας πρέπει να έχει για τα φυσικά, πραγματικά ή κοινωνικά γεγονότα. Η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα από τα γεγονότα αυτά. Οφείλουμε λοιπόν να τη σεβόμαστε. Η καταπίεση της είναι έγκλημα,…γίνεται ιερή αρχή κάθε φορά που απειλείται ή καταπιέζεται. Γι’ αυτό λοιπόν αισθάνομαι ειλικρινά και πάντα τον πατριώτη κάθε καταπιεσμένης πατρίδας.
(Γαλλική έκδοση των απάντων Μ. Μπακούνιν, τόμος I, σελ. 225 -227, μετ. Πόλυ Γκέκα, εκδ. Πλέθρον)

Η πατρίδα αντιπροσωπέυει το αδιαφιλονίκητο και ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου,ομάδας ανθρώπων,ενώσεων,κοινοτήτων,περιοχών,να ζούν,να σκέφτονται,να θέλουν και να δρούν κατα τον τρόπο τους,που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης.
Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα,η σκέψη και η θέληση κάθε λαού.Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων.
Έιμαι πατριώτης και διεθνιστής ταυτόχρονα”Μιχαήλ Μπακούνιν(Γράμματα για τον Πατριωτισμό,1869)

“…Ο λαός επίσης είναι από τη φύση του πατριώτης. Αγαπά τη γη όπου γεννήθηκε, το κλίμα μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε…Ο πραγματικός, ζωντανός, ισχυρός, φυσικός πατριωτισμός του λαού, δεν είναι καθόλου εθνικός πατριωτισμός, ούτε καν τοπικός, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του αποκλειστικά κοινοτικός. Αλλά αγαπά ακόμα τη γλώσσα που μιλά…Ταυτίζεται επίσης με τα έθιμα και τις αληθινές ή λαθεμένες αντιλήψεις της χώρας του. Αν αυτά τα έθιμα, αυτές οι ιδέες κι αυτή η γλώσσα καλύπτουν μια περιοχή, τότε αρχίζει να γίνεται πραγματικά ένας τοπικός πατριώτης. Αν καλύπτουν ένα ολόκληρο έθνος, τότε γίνεται ένας εθνικός πατριώτης. Με την έννοια αυτή, κανείς δεν είναι τόσο βαθιά ούτε τόσο ειλικρινά πατριώτης όσο ο λαός…
(Μ. Μπακούνιν και Ιταλία, 2ο μέρος, σελ. 81-83 μετ. Πόλυ Γκέκα, εκδ. Πλέθρον)

[...]Η βασική αντινομία, που χαρακτηρίζει αυτή τη στιγμή τη νέα τάξη, είναι η προσπάθεια προς ένα ενιαίο οικονομικά κόσμο, όμως πολιτικά κατακερματισμένο, ώστε τα μικρά του τμήματα να ελέγχονται ευκολότερα και που οδηγούν βέβαια από την άλλη μεριά, στο βαθμό που τα μέρη αυτά θέλουν να αντισταθούν, στην έξαρση του εθνικιστικού φαινομένου. Φαινόμενο το οποίο η νέα τάξη θεωρεί, αυτή τη στιγμή, σαν το κυριότερο εμπόδιο για την ομαλή λειτουργία της αναγκαίας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Από την άποψη αυτή, η αναβίωση των εθνικισμών δεν μπορεί να θεωρείται σαν αρνητική, απλώς, εκδήλωση, που εναντιώνεται στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, αλλά και σαν αναπόφευκτη εκδήλωση αντίστασης όλων εκείνων, οι οποίοι αισθάνονται ότι είναι υποχρεωμένοι ή να αγωνιστούν για να διατηρήσουν μια δική τους εθνική ταυτότητα ή να υποταχθούν απολύτως στη νέα τάξη πραγμάτων. Από την άποψη της αποτελεσματικότητας των αντιδράσεων στην εδραίωση τέτοιου κέντρου, θα ‘πρεπε επομένως, εκ μέρους της επαναστατικής Αριστεράς, καταρχήν να υπάρχει μια αντίδραση σε κάθε περίπτωση που η νέα τάξη προσπαθεί να κατακερματίσει ένα ήδη συγκροτημένο σύνολο και να τασσόμαστε κατά της προσπάθειας αυτής. Και εάν αυτό συμβεί, όταν βρισκόμαστε μπροστά στην ανασυγκρότηση νέων εθνικών κρατών, που αναζητούν σαν προστασία τους απέναντι στον πολιτικό έλεγχο της νέας τάξης, μια δική τους εθνική ταυτότητα, αυτό να μην μας οδηγεί σε μια αρνητική καταδίκη των προσπαθειών αυτών.[...]Προσωπικά θεωρώ ότι είναι αναγκαία οι Έλληνες να αποκτήσουν μια συνείδηση του εθνισμού τους και να είναι έτοιμοι, όταν πρόκειται να γίνει μία περαιτέρω συρρίκνωση του λεγομένου εθνικού τους κορμού, να αντισταθούν. Να μην επαναλάβουν το έγκλημα, την αδυναμία, την προδοσία, τη δειλία που έδειξαν στο ζήτημα της Κύπρου. Δεν είμαι υπέρ μιας επανάληψης της Κύπρου και στην Ελλάδα. Δεν θεωρώ ότι είναι τίποτα το διεθνιστικό μία αδιαφορία πλήρης αν γίνει ή δεν γίνει και στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο που έγινε στην Κύπρο. Μα με ποιο θάρρος μπορείς να λες ότι είσαι υπέρ των Κούρδων ή των Παλαιστινίων που ζητάνε μια πατρίδα κι όταν γίνει σ’ ένα τμήμα δικό σου εισβολή, κατοχή, αλλαγή πληθυσμών και δημιουργείται δικό σου παλαιστινιακό ζήτημα, ποια στάση κρατάς απέναντι στην Κύπρο; Και ξεκινώντας απ’ αυτά, ποια στάση πρόκειται να κρατήσεις αν συμβεί κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα; Είναι σωστό ότι ο εθνισμός που είναι απαραίτητος, δεν είναι σε καμία αντίθεση με το διεθνισμό. Ο κάθε διεθνιστής έχει και μια ιδιαίτερη πατρίδα και είναι φυσικό την πατρίδα αυτή να την αγαπάει όχι περισσότερο από τις άλλες, αλλά τουλάχιστον το ίδιο.
Είναι φυσικό επίσης να αισθάνεται ότι δεν μπορεί να έχει δράση επαναστατική, αν δεν δείχνει απέναντι στο λαό του μια συμπαράσταση. Σε ποιον κάτοικο της χώρας σου μπορείς να μιλήσεις και να πεις ότι σου είναι αδιάφορη η ιστορία της Κύπρου ή η επανάληψη της ιστορίας της Κύπρου αύριο και να νομίζεις ότι με τέτοια στάση μπορεί να ‘χεις οποιοδήποτε δεσμό με το λαό σου για άλλες επιτεύξεις; Εάν δεν αφαιρέσεις από την αστική ηγεσία την υπεράσπιση του εθνισμού και την περάσεις στα χέρα της Αριστεράς, είσαι τελείως χαμένος σε οποιοδήποτε επαναστατικό σου παιχνίδι.[…}
(Μ. Ράπτης -Πάμπλο, Άρδην τεύχος 29)

ΥΓ.1: Αν ζούσε σήμερα ο Μπακούνιν και έλεγε τέτοια πράγματα, οι σημερινοί αναρχικοί της άρνησης και της απαξίωσης (δηλαδή της ήττας) θα τον έλεγαν φασίστα και ξεμωραμένο εθνικιστή.
Αλλά ο Μπακούνιν δεν αρκούνταν στο να πίνει μπύρες στο πάρκο Ναβαρίνου ή στα παγκάκια της πλατείας Εξαρχείων, να λέει ό,τι του κατεβαίνει, να ψευτοδιακεδάζει με "δήθεν" και εναλλακτικά δρώμενα, να επικροτεί τους πράκτορες της ασφάλειας που πετούν μολότοφ για να διαλύουν τις μεγάλες συγκεντρώσεις και στο τσακίρ κέφι να πουλάει αλληλεγγύη σε μετανάστες- έτσι γιατί πρέπει...
Ο Μπακούνιν δεν αμπελοφιλοσοφούσε ηττημένος.
Αποσκοπούσε στη νίκη της ιδέας του και γι αυτό πρώτα απ όλα αποδέχτηκε τον εαυτό του, που αυτονόητα αγαπούσε την πατρίδα του και αποδέχτηκε και τους υπολοίπους που ένοιωθαν το ίδιο...

ΥΓ.2:
Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό
Συντρόφια μήπως βρέθηκε κι εκείνο;
Να φτύσω μέσα με οργή που οι νέες εποχές
Με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο...
(Θανάσης Παπακωνσταντίνου)

http://toixo-toixo.blogspot.com/2011/06/blog-post_20.html

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Κάθε γεύμα του ένας μισθός μας - "Μαζί τα φάγαμε"


Παραδοσιακά χλιδάτος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Υπάρχουν άλλωστε κάποιες σταθερές σε αυτή την χώρα. Ακόμα και στην κατοχή κάποιοι Ελληναράδες καλοπέρναγαν. Τώρα θα άλλαζε αυτό; Με την οικονομική κατοχή;

 Μερακλήδες οι “κοσμοπολίτες” της κυβέρνησης. Με τα Lear Jet τους, την χλίδα τους, τα....

 λούσα τους, τις business τους.

 Αυτοί που περιέφεραν τα αντιστασιακά ταγάρια τους ενώ “βρώμαγαν τα χνώτα τους” όπως λέει και ο γίγαντας Χαριτόπουλος, τώρα κολυμπούν στην χλίδα πολυτελών ξενοδοχείων.

 Ξέρετε, αυτά που απασχολούσαν την επικαιρότητα με μπαζώματα της θάλασσας για να φτιάξουν πισίνες ώστε τα πολιτικά παχύδερμα να απολαμβάνουν την κατεχόμενη πατρίδα.

 Θόδωρος Πάγκαλος: Το Τοτέμ του Πασοκισμού. Η φωτό από την realnews.

http://olympia.gr/

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Η απάντηση στα Σκόπια έρχεται από την... Οξφόρδη



«Οι Μακεδόνες ήταν ένα ελληνόφωνο βασίλειο στη βόρεια Ελλάδα και όσοι Σκοπιανοί υποστηρίζουν ότι εκεί βρίσκεται η Μακεδονία επιδεικνύουν άγνοια και η θέση τους είναι εξωφρενική. Είναι σαν να λένε ότι η Οξφόρδη βρίσκεται στη Λευκορωσία».
Μία δήλωση που δεν έρχεται απο την Ελλάδα, αλλα από την Οξφόρδη, για να πεί τα... αυτονόητα
!
Διαβάστε για την Έκθεση στη Βρετανία που κάνει υπερήφανους τους Έλληνες, εκ των... έξω.

Με μια σεμνή τελετή εγκαινίων άνοιξε. στο Μουσείο Ασμόλιαν της Οξφόρδης η μεγάλη έκθεση για το βασίλειο των αρχαίων Μακεδόνων, του οίκου των Τεμενιδών, με τίτλο: «Από τον Ηρακλή στο Μέγα Αλέξανδρο: Θησαυροί από τη βασιλική πρωτεύουσα των Μακεδόνων, ένα...ελληνικό βασίλειο στην εποχή της δημοκρατίας».

Θεωρείται ίσως η σημαντικότερη αρχαιολογική έκθεση για την Ελλάδα στη Βρετανία. Περιλαμβάνει πρόσφατα ευρήματα από τις συνεχιζόμενες ανασκαφές στις Αιγές, την πρωτεύουσα του βασιλείου του Φιλίππου Β', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Τα περισσότερα από τα εκθέματα, περίπου το 80%, προβάλλονται για πρώτη φορά στο κοινό, με την Οξφόρδη να επιλέγεται λόγω της στενής σχέσης με την ελληνική αρχαιολογία και ιδίως το Μανόλη Ανδρόνικο, που ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Παράλληλα, το Μουσείο Ασμόλιαν αποτελεί πόλο έλξης για ακαδημαϊκούς και φοιτητές από όλο τον κόσμο. Το 2010, μετά τη μεγάλη ανακαίνιση του μουσείου, 1,2 εκατομμύρια επισκέπτες πέρασαν τις πύλες του.

Τα εκθέματα παρουσιάζουν.
Μία πιο καθημερινή και ολοκληρωμένη εικόνα της περιόδου της ακμής του βασιλείου των Μακεδόνων, αλλά και των περιόδων πριν από το Φίλιππο. Η έκθεση χωρίζεται σε τρία τμήματα: αντικείμενα που σχετίζονται με το βασιλιά και τις δραστηριότητές του, αντικείμενα που δείχνουν την ξεχωριστή θέση των γυναικών των Μακεδόνων και εκθέματα από την καθημερινή ζωή στο Παλάτι των Αιγών. Μεταξύ άλλων μπορεί να δει κανείς προσωπικά αντικείμενα του Φιλίππου, όπως το σπαθί του, λόγχες του και τις επικαλαμίδες του, την πρώτη ιστορικά προτομή του Αλέξανδρου, ένα εντυπωσιακό και σχεδόν ανέπαφο στεφάνι από σκαλιστά χρυσά φύλλα βελανιδιάς, μία τοιχογραφία ιδιαίτερης σημασίας που απεικονίζει τον Αλέξανδρο και τον πατέρα του σε σκηνή από κυνήγι, καθώς και δεκάδες εντυπωσιακά και ζηλευτά ακόμα και σήμερα γυναικεία κοσμήματα.

Οι υπεύθυνοι της έκθεσης χαρακτήρισαν το Παλάτι των Αιγών ως το πιο σημαντικό κτίριο της αρχαίας Ελλάδας μετά τον Παρθενώνα. Η ψυχή της έκθεσης, η διευθύντρια της 17ης Εφορίας Αρχαιοτήτων και μαθήτρια του Ανδρόνικου, Αγγελική Κοτταρίδη τόνισε ότι αποδεικνύεται από τα ευρήματα πως ό, τι ήταν ο Περικλής και η Αθήνα τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή κέντρο διανόησης και τεχνών, ήταν ο Φίλιππος και η αυλή του τον επόμενο αιώνα.

Ο διακεκριμένος ιστορικός της Οξφόρδης, Ρόμπιν Λέιν Φοξ, στη σύντομη εισαγωγική παρουσίαση της έκθεσης δάκρυσε ενώπιον συναδέλφων του και δημοσιογράφων, λέγοντας ότι πρόκειται για την κορυφαία αρχαιολογική έκθεση που έχει γνωρίσει. Κατά τον κ. Λέιν Φοξ, το ιστορικό μήνυμα της έκθεσης είναι ταυτόχρονα και πολιτικό: «Οι Μακεδόνες ήταν ένα ελληνόφωνο βασίλειο στη βόρεια Ελλάδα και όσοι Σκοπιανοί υποστηρίζουν ότι εκεί βρίσκεται η Μακεδονία επιδεικνύουν άγνοια και η θέση τους είναι εξωφρενική. Είναι σαν να λένε ότι η Οξφόρδη βρίσκεται στη Λευκορωσία», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ.

Η έκθεση θα συνεχιστεί έως τις 29 Αυγούστου. Στη συνέχεια, κάποια από τα εκθέματα, ένας περιορισμένος αριθμός, θα ταξιδέψουν έως το Λούβρο για μια γενικότερη έκθεση για τους αρχαίους Μακεδόνες.
http://pinnokio.blogspot.com

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Να ζησεις Γιωργακη και χρονια πολλαααααα ..


Ευχές από τους Αγανακτισμένους για τα γενέθλια του Παπανδρέου.

Να ζήσεις Γιωργάκη και χρόνια πολλάάάαά



Η κυβερνητική προβοκάτσια αποδείχθηκε. Εντοπίστηκε μπάτσος - κουκουλοφόρος


Για εντοπισμό κουκουλοφόρου, ο οποίος έφερε πάνω του αστυνομική ταυτότητα, κάνουν λόγο αγανακτισμένοι διαδηλωτές στην πλατεία Συντάγματος.
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, κουκουλοφόρος που ακινητοποιήθηκε από διαδηλωτές έξω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια στο κέντρο της Αθήνας, τους επέδειξε την αστυνομική του ταυτότητα.

Θ.Πάγκαλος: "Εαν φύγω θα τα κάνω λίμπα"

ΚΙΝΙΤΗ ΒΟΜΒΑ Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ

Ο Πάγκαλος έμαθε αργά το απόγευμα τα περί ανασχηματισμού. Μόλις τα έμαθε πήγε στο Μαξίμου και είδε τον πρωθυπουργό. Το τι ειπώθηκε δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι...τηλεφωνεί σε δημοσιογράφους και λέει δεξιά και αριστερά ότι "εάν... φύγει από την κυβέρνηση θα τα κάνει λίμπα"! Έχει παρελθόν σε αυτά ο αντιπρόεδρος.


Και γι αυτό ίσως κάποιοι υποστηρίζουν ότι δύσκολα θα απομακρυνθεί.

fimotro

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Υψωσαν τοίχο στην Β.Σοφίας! Πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας



Αυτό μάλλον εννοούσαν οι αξιωματικοί της αστυνομίας όταν έλεγαν οτι η Βουλή θα είναι απροσπέλαστη για τους διαδηλωτές.
'Οσοι φτάνουν στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας στο ύψος των ανθοπωλείων αντικρίζουν ξαφνικά έναν τοίχο να ορθώνεται μπροστά τους από σίδερο και πλέξιγκλας.

Τα μέτρα ασφαλείας είναι ασφυκτικά. Αμέτρητες διμοιρίες των ΜΑΤ γύρω από το κοινοβούλιο περιμένουν τους Αγανακτισμένους.
Το ραντεβού ήταν για τις 7 το πρωί σε 3 σημεία. Ο κόσμος όμως λίγο πριν τις 7.30 άρχισε δειλά δειλά να συγκεντρώνεται. Τα σημεία προσυγκέντρωσης είναι τρία:

Το ΜΕΤΡΟ στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ
Το Καλλιμάρμαρο
Το Σύνταγμα

Δείτε φωτογραφίες


















newsit
newsbeast

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Ας είν' καλά το γινάτι σου Μίκη ...



Χάρις στο γινάτι του Μεγάλου μας Μίκη (όπως ο ίδιος δήλωσε για τους λόγους που στα 84 του χρόνια δίνει όλον του τον εαυτό κόντρα στην αλητο-συμμορία των δοσίλογων πολιτικών και της διεθνούς κερδοσκοπίας) οι Θεσσαλονικείς απόλαυσαν μια βραδιά ανιδιοτελούς πολιτικής έκφρασης υψηλού επιπέδου, με μόνο γνώμονα την αγάπη για την Πατρίδα και το συμφέρον του Ελληνικού λαού. Η υπέροχη αυτή βραδιά ήταν επίσης γεμάτη συναισθήματα και έντονη συγκίνηση, που προκλήθηκαν από τη μουσική του Μίκη σε συνδυασμό με τη φυσική του παρουσία στο χώρο της πλατείας Αριστοτέλους.

Τα σημαντικότερα σημεία:
Γ. Κασιμάτης"Οι κυβερνήτες μας με το μνημόνιο υπέγραψαν την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας και την εκποίηση της εθνικής μας περιουσίας, αλλά κανένας πολιτικός δεν το ομολογεί στον Ελληνικό λαό, ακόμη κι από την αντιπολίτευση".
Για την απουσία του πρύτανη του ΑΠΘ κ. Μυλόπουλου από την εκδήλωση είπε: " Η γνώση που αποκτούμε οι ακαδημαϊκοί δεν ανήκει σε εμάς αλλά σε όλους τους Έλληνες κι οφείλουμε να τη μεταβιβάζουμε όποτε μας δίνεται η ευκαιρία σε αυτούς"


Ο Νότης Μαριάς, καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης ήταν ο πιο δυναμικός ομιλητής και ξεσήκωσε τα πλήθη. Ο Κώστας Ζουράρις προλόγισε την εκδήλωση και παρουσίασε τους ομιλητές.

Μ. Θεοδωράκης"Σε όλη τη διαδρομή από Αθήνα το e-mail μας κατακλύστηκε από απειλές για τη ζωή μου και γι' αυτό έχω από πίσω μου ανθρώπους να με προστατεύουν".

Επίσης, ο Μίκης αναφέρθηκε στη δουλοπρεπή εξωτερική πολιτική της χώρας μας απέναντι στην Τουρκία, στην ανοησία του Υπουργείου Παιδείας να μαθαίνουν οι Πομάκοι την τουρκική, στα Σκόπια και σε όλα γενικά τα φλέγοντα ζητήματα που προβληματίζουν τους Έλληνες σχετικά με την προδοτική πολιτική των πολιτικών μας (γιατί ανόητοι αποκλείεται να είναι).
Ο Μεγάλος μας Μίκης ήταν απολαυστικός, ευδιάθετος -παρά τη ζέστη και την κούραση- και πολλές φορές απευθύνθηκε στον κόσμο με χιουμοριστικό τρόπο.
Είπε μεταξύ άλλων: "Κάποτε ο Ε. Βενιζέλος με αποκάλεσε εν ζωή μνημείο του Ελληνικού πολιτισμού. Ελπίζω να μη με ξεπουλήσουν κι εμένα στους δανειστές"!!!



Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Ο Μπουτάρης στραγγαλίζει τη φωνή του Μίκη!


Τη φωνή του Μίκη Θεοδωράκη προσπαθεί να στραγγαλίσει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης μετά την άρνησή του να παραχωρήσει την πλατεία Αριστοτέλους για την πραγματοποίηση της ομιλίας του ιδρυτή της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών ενάντια στο ξεπούλημα της Ελλάδας. Ο «πατριώτης» και «δημοκρατικός» δήμαρχος, ο οποίος την ημέρα της επετείου της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού δήλωσε πώς «αισθάνεται ιδιαίτερη τιμή που η Θεσσαλονίκη είναι γενέτειρα του Κεμάλ Ατατούρκ», ακολουθώντας... τη γραμμή του κόμματός του και φοβούμενος τη σίγουρη επιτυχία της εκδήλωσης, προσπαθεί να εμποδίσει με κάθε τρόπο την πραγματοποίηση της συγκέντρωσης.

Όμως η οργή ξεχείλισε. Φωνές όπως αυτή του Μίκη Θεοδωράκη δε φιμώνονται έτσι εύκολα. Ο Μίκης θα παραμείνει εδώ, δυνατός και αγωνιστής, δίπλα στον ελληνικό λαό για να δώσει με όλους μας τη μάχη ενάντια στο πολιτικό σύστημα. Όσες προσπάθειες και να κάνουν οι ταγοί της πολιτικής εξουσίας, ενάντια στον ιδρυτή της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών, να ξέρουν ότι θα πέσουν στο κενό. Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω. Ήρθε η ώρα της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαικής Κυριαρχίας και της Πατριωτικής Αναγέννησης.

http://kontiloforos.blogspot.com

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

My Big Greek Summer


Η χτεσινή διαδήλωση στην πλατεία Συντάγματος ήταν η πιο μεγάλη διαδήλωση που έχω δει στη ζωή μου – και έχω δει πολλές. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό το καλοκαίρι οι Έλληνες θα το θυμούνται για πολλά χρόνια. Αντίο παλιά Ελλάδα.