Η Ελλάδα δεν βούλιαξε παρά την φιλότιμη προσπάθεια στρατιάς κερδοσκόπων και «φίλων»
Εμείς ψάχνουμε επίμονα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ όχι μόνο για να βοηθήσουμε τη χώρα μας αλλά γιατί υπάρχουν και πραγματικές ευκαιρίες! Είναι δεδομένο πως αγοράζοντας Ελληνικά προϊόντα μειώνουμε το δημόσιο χρέος και την ανεργία, περιορίζουμε τις εισαγωγές, δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας, υποστηρίζουμε το ασφαλιστικό μας σύστημα για την απρόσκοπτη καταβολή συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας καθώς και τα δημόσια έσοδα από την «υγιή» φορολογία, βοηθάμε –με δυό λόγια- στην δημιουργία πλούτου μέσα στην Ελλάδα και μάλιστα στις σημερινές, δύσκολες συνθήκες της πρωτοφανούς υπερχρέωσης της χώρας μας από επικίνδυνους και αδίστακτους «δανειστές».
Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, αποτελεί πραγματικά εγκληματική αμέλεια το να μην ψάxνουμε επίμονα, να μην εντοπίζουμε και να μην επιλέγουμε προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα.
Όταν αγοράζουμε από τα Σούπερ Μάρκετ ή από κάποιο άλλο κατάστημα οποιοδήποτε προϊόν που δεν έχει την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» τι κάνουμε στην πραγματικότητα;
Στέλνουμε τα λιγοστά χρήματα μας στο εξωτερικό, αυξάνουμε το δημόσιο χρέος της χώρας μας το οποίο θα πληρώσουμε εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας και προσφέρουμε δουλειά σε ένα Ολλανδό ή Γερμανό ή Αυστριακό οι οποίοι δεν έχουν ούτε την δική μας μεγάλη και καλπάζουσα ανεργία, ούτε την άγρια «επιδρομή» που εμείς έχουμε υποστεί στο εισόδημα και στην περιουσία μας.
Διαδώστε το κάλεσμα!
Αυτή την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η προσφυγή του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας κατά του χαρατσιού ακινήτων στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.. Γι’ αυτό θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση από τις 9:30 το πρωί, έξω από το ΣτΕ [Πανεπιστημίου 47] από φορείς και κινήσεις πολιτών και γειτονιών που αγωνίζονται ενάντια στο αντικοινωνικό και αντισυνταγματικό χαράτσι.
Να μην λείψει κανείς και καμία. Το θέμα μας καίει όλους!
Καποτε ηταν μια τυφλη κοπελα…μισουσε τον εαυτο της που γεννηθηκε ετσι…αν και ειχε μια οσο γινοταν φισιολογικη ζωη ηταν απομακρη και ακομα και οι γονεις της με το ζορι πολλες φορες επερναν και μια της λεξη… Η κοπελα αυτη ειχε ενα φιλο…την στηριζε της συμπαραστεκοταν παντα….ηταν διπλα της την ακουγε…και για εκεινη ηταν ο μοναδικος ανθρωπος που μπορουσε να ανοιχτει να πει οσα νιωθει.
«Μ αρεσει να βλεπω τον κοσμο μεσα απο τα ματια σου»του ειπε σε ενα περιπατο τους που εκεινος τησ περιεγραφε με καθε λεπτομερια το τι γινοταν και τι εβλεπε..
Αυτο ειναι το ονειρο μου «να δω καποτε τον κοσμο οπως και συ» «Σου υποσχομαι να πραγματοποιησω αυτη σου την επιθυμια«…
Ενα χρονο αργοτερα καταφερε να βρεθει δoτης στο εξωτερικο και η κοπελα επι ενα μηνα μεταφερθηκε στο εξωτερικο για την εγχείριση ..με το φιλο της επικοινωνουσαν σπανια ειδικα τις τελευτεεσ μερες…
Τελικα η επιστροφη της στο σπιτι αργησε ενα εξαμηνο μιας και οι γονεις της αποφασισαν να κανουν ενα ταξιδι στην Ευρωπη.
Οταν γυρισε ο πρωτος που αντικρισε ηταν Εκεινος..παγωσε!
«Εισαι και συ..?»
»Ναι ειμαι τυφλος, ειχα ενα ατυχημα δεν στο ειπα απο το τηλεφωνο.. δεν λεγονται ετσι αυτα…τελος παντων» ειπε και εβγαλε ενα κουτακι απο την τσεπη του..
«Ειχαμε δωσει μια υποσχεση..θα με παντρευτεις τωρα που βλεπεις»
Το κοριτσι αρνηθηκε τρομοκρατηθηκε δεν ηθελε να περασει μια ζωη ετσι…οποτε εκεινος αποφασισε να φυγει αφηνοντας ενα γραμμα
«Σου υποσχεθηκα να σε κανω μια μερα να δεις μεσα απο τα ματια μου..τελικα τα καταφερα τηρησα την υποσχεση μου…ασχετα αν αθετησες την δικια σου..Σ αγαπω να προσεχεις τα ματια μου
»
Το κοριτσι οσο και αν εκλαιγε οσο και αν τον εψαχνε ηταν πλεον αργα…
Βάζουν χαράτσια σε ότι κινείται και αναπνέει για να τα δίνουν στα λαμόγια...
Την ώρα που ξεζουμίζουν το ελληνικό λαό και ξεπουλούν το σύμπαν, χωρίς καν να υπάρχει κυβέρνηση, πληρώνουν τη CGSH (Δικηγορική εταιρεία), με 6 εκατ. ευρώ συν 1.5 εκατ. ευρώ ανά μήνα για την εφαρμογή της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου και τη Lazard (χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, που ασχολείται κατά βάση με πτωχεύσεις κρατών και άλλα περίεργα) με 25 εκατ. ευρώ...
Όλα τα παραπάνω με απόφαση υφυπουργού και μάλιστα στις 2 Νοεμβρίου, που δεν υπάρχει καν κυβέρνηση, αφού δεν έχει πάρει ψήφο εμπιστοσύνης.
Φανταστείτε τι θα δούμε από δω και πέρα.
Ποια είναι όμως η Gottlieb Steen & Hamilton LLP;
Καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα δραστηριοτήτων από τραπεζικές επενδύσεις, χρεοκοπίες, αναδιάρθρωση χρέους, ιδιωτικοποιήσεις, μέχρι διεθνείς έρευνες. Στην εταιρεία αυτή εργάζεται ως συνεργάτης ο κ. Λι Μπούχαϊτ (εκπροσώπησε τις κυβερνήσεις της Ισλανδίας και της Αργεντινής κατά τις διαπραγματεύσεις τους με τους δανειστές τους).
Ο κ. Μπούχαϊτ, όλως τυχαίως μαζί με κάποιον Μίτου Γκουλάτι, έχουν ασχοληθεί με το ελληνικό χρέος από τον Απρίλιο του 2010..."
logioshermes
Ήταν ένα από τα μακροβιότερα ροζ κυκλώματα. Μετά τις συλλήψεις όμως από τη Δίωξη οργανωμένου εγκλήματος το ροζ… ξεθώριασε.
Το τελειωτικό «χτύπημα» μετά τη δεκαετή δράση της παράνομης ομάδας ήρθε με τις 15 συνολικά συλλήψεις, Ελλήνων στην πλειονότητά τους, που θα βρεθούν κατηγορούμενοι για μαστροπεία.
Ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκεται ένας συνταξιούχος του ΙΚΑ και ένας οδηγός ταξί όπως επίσης δυο ρωσίδες και δυο αλλοδαποί υπήκοοι Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν αντίστοιχα.
Η έδρα του κυκλώματος ήταν μοιρασμένη σε δυο διαμερίσματα σε Νέα Φιλαδέλφεια και Αγίους Αναργύρους. Από εκεί κλείνονταν τα ροζ ραντεβού έτσι όπως διαφημίζονταν μέσω μικρών αγγελιών.
Ενδεικτικό της κερδοφορίας της «επιχείρησης» είναι ότι το κάθε ραντεβού στοίχηζε από 80 έως 100 ευρώ ενώ ο μέσος όρος εισπράξεων μιας μόνο ημέρας ήταν τα 1000 ευρώ!
newsbomb
Για εμπρησμό από αμέλεια συνελήφθη ένας 30χρονος Χανιώτης που προκάλεσε πυρκαγιά στο Γεράνι... Ο νεαρός όπως γράφει το flashnews.gr πήγε λίγο πριν το μεσημέρι στο χωράφι του για να κάψει κλαδιά από ελιές. Όμως η φωτιά ξέφυγε από τον έλεγχο του 30χρονου με αποτέλεσμα να επεκταθεί και να κάψει συνολικά 2 στρέμματα δασικής έκτασης.
Ο ίδιος, αφού κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να περιορίσει τη φωτιά, κάλεσε, στη 1:25 περίπου την πυροσβεστική που έφτασε στο σημείο άμεσα.
Τα 2 οχήματα με τους 6 συνολικά άντρες, κατόρθωσαν να σβήσουν τη φωτιά ύστερα από 3 περίπου ώρες ενώ ο 30χρονος που ήταν παρών συνελήφθη, στα πλαίσια της αυτόφωρης διαδικασίας, για εμπρησμό από αμέλεια και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα.
ΠΗΓΗ:on-news
Άνεργοι που έκαναν έστω και ένα μεροκάματο το 2011 θα αναγκαστούν να πληρώσουν έκτακτη εισφορά. Διαβάστε γιατί απορρίπτονται οι αιτήσεις τους και καταβάλουν και... καπέλο. Τι προβλέπει ο νόμοςΤο σκληρό και ανάλγητό του πρόσωπο δείχνει για άλλη μια φορά το κράτος, καθώς χιλιάδες πολίτες που είναι άνεργοι θα κληθούν να πληρώσουν έκτακτη εισφορά, ακόμα και αν έχουν εργαστεί για... μία μέρα μέσα στο 2011.
Όπως και με το χαράτσι, έτσι και με την έκτακτη εισφορά, το οικονομικό επιτελείο δεν θεώρησε αναγκαίο να προστατέψει τις ευπαθείς ομάδες, με αποτέλεσμα πολίτες να οδηγούνται στην απόγνωση και η Πολιτεία να γελοιοποιείται.
Σύμφωνα με την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", πολλοί άνεργοι, που έχουν καταθέσει αίτηση εξαίρεσης από την έκτακτη εισφορά, θα δουν την αίτησή τους να απορρίπτεται, αν κάποια στιγμή μέσα στο 2011 είχαν εργαστεί.
Σύμφωνα με τον νόμο, για να εξαιρεθούν από την έκτακτη εισφορά, πρέπει μέσα στη χρονιά να μην είχαν πραγματικά εισοδήματα από άλλη πηγή.
Μάλιστα, προβλέπεται και... τιμωρία, καθώς για το ποσό που θα κληθούν να πληρώσουν, υπολογίζεται και προσαύξηση 1% ανά μήνα για το διάστημα που θα περάσει από την υποβολή της αίτησης, μέχρι την έκδοση της απάντησης, κάτι που σημαίνει ότι σε περίπτωση απόρριψης, ο άνεργος θα καταβάλει τον φόρο με καπέλο!
Όπως προβλέπει ο νόμος, οι άνεργοι για να εξαιρεθεί ένας άνεργος από την έκτακτη εισφορά, θα έπρεπε να είχε υποβάλει τη σχετική αίτηση, μέχρι τις 31 Αυγούστου 2011 στην Εφορία, ζητώντας διαγραφή της εισφοράς που είχε βεβαιωθεί, μετά την έκδοση της απόφασης επιδότησης της ανεργίας από τον ΟΑΕΔ κι εφόσον προκύπτει ότι η επιδότηση αυτή είχε αρχίσει τουλάχιστον από 31-08-2011.
Η εξαίρεση αφορά μόνο τους εγγεγραμμένους στο μητρώο των μακροχρόνια ανέργων του ΟΑΕΔ ή όσους λαμβάνουν επίδομα ανεργίας από τον συγκεκριμένο οργανισμό και όχι άλλα ταμεία.
news247.
Δείτε με τα μάτια σας, τον «πατριωτικό» λόγο της κ. Νίκης Τζαβέλλα ευρωβουλευτή του ΛΑ.ΟΣ! Η πιο κάτω προκλητική δήλωση, ανήκει στην ευρωβουλευτή του ΛΑ.ΟΣ, στη διάρκεια τοποθέτησής της σε συνεδρίαση του ευρωκοινοβουλίου, όπως την μετέφερε και το Newsbomb.gr.Όπως λέει, οι Έλληνες «δεχόμαστε να γίνουμε τα πειραματόζωα της Ευρώπης, προκειμένου να επιτευχθεί η οικονομική διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Μιλήστε για τον εαυτό σας κα. Τζαβέλα!
Οι Έλληνες δεν είναι ανασφαλής λαός, όπως είπατε, αλλά περήφανος λαός, ίσως εντελώς αντίθετα με εσάς! Μπορείτε επίσης να θαυμάσετε την επίθεση της κυρίας Τζαβέλα το καλοκαίρι στον Βρετανό ευρωβουλευτή Nigel Farage, που αν μην τι άλλο, ο άνθρωπος μας υπερασπίστηκε και είπε την άποψή του! Μπράβο μας! Έτσι για να ξέρουμε τι πληρώνουμε σαν λαός σε αυτόν τον τόπο!
Το Wörgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932. Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους... Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια,
ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει. Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση. Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία. Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.
Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα των Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα της Αυστρίας) όχι εκτυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο του Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως "Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας", κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.
Τα χρήματα του Wörgl Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί. Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα:
Τα χρήματα του Wörgl έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα. Για να αποφευχθεί αυτή η υποτίμηση ο ιδιοκτήτης του γραμματίου το δαπανούσε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ειδάλλως, την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα, έπρεπε να αγοράσει ένα κουπόνι σανγραμματόσημο, με αξία το 1% της ονομαστικής αξίας και να το κολλήσει στο χαρτονόμισμα. Υπήρχε δηλαδή μία λειτουργία αντίθετη από τον τοκισμό, που επέτρεπε στο
χρήμα να κυκλοφορεί συνεχώς.
Ο Δήμαρχος φυσικά δεν μπορούσε να προσλάβει όλους τους ανέργους της πόλης για τα δημοτικά έργα. Με την αύξηση του κύκλου εργασιών της πόλης όμως, ο αρτοποιός για παράδειγμα δεν προλάβαινε μόνος του να βγάζει τα ψωμιά που του ζητούσαν, υποχρεώθηκε λοιπόν να προσλάβει έναν βοηθό, τον οποίον πλήρωνε με τα σελίνια του Δήμου. Το ίδιο κάνανε και οι υπόλοιποι επαγγελματίες. Οι βοηθοί που προσλήφθηκαν όμως διευρύνανε την αγοραστική δύναμη της πόλης και έτσι οι επαγγελματίες είχαν να αντιμετωπίσουν μία περαιτέρω αύξηση τηςζήτησης, σε σημείο που κανένας κάτοικος της πόλης να είναι άνεργος, αλλά αντίθετα να υπάρχουν παντού αγγελίες ζήτησης προσωπικού. Έτσι το σύστημα αρχίζει να αποκτάει μία δυναμική μορφή, και οι άνεργοι από τα γύρω χωριά έρχονται για να δουλέψουν στο Wörgl, επίσης οι παραγωγοί από τα γύρω χωριά που είχαν τα προϊόντα τους απούλητα (διότι μέχρι τώρα κανείς δεν είχε χρήματα για να τα αγοράσει) επιτέλους βρήκαν αγοραστές στο Wörgl, αλλά με τους νέους επισκέπτες διευρύνεται ακόμα περαιτέρω η αγοραστική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και η παραγωγική δραστηριότητα. Οι ξένοι εργάτες παίρνοντας τα σελίνια του Wörgl, δυνάμωναν και τις δικές τους τοπικές οικονομίες, επεκτείνοντας την ανάπτυξη στα γύρω χωριά, αλλά το ίδιο το Wörgl έβγαινε αλώβητο, από αυτή την έξοδο του χρήματος. Ο Δήμαρχος είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν αυτός που εκτύπωνε το χρήμα. Δεν ήταν ένας ιδιώτης τραπεζίτης με σκοτεινά συμφέροντα κυριαρχίας από πίσω του, αλλά ένας άνθρωποςστην υπηρεσία των πολιτών.
Η πίσω όψη κάθε γραμματίου περιείχε αυτολεξεί την ακόλουθη συγκινητική δήλωση, κάποια λόγια που φαίνονται σαν να γράφτηκαν σήμερα, και όμως γράφτηκαν το 1932:
«Προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Ο αργός ρυθμός που κυκλοφορεί το χρήμα έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή ύφεση του εμπορίου και βύθισε εκατομμύρια ανθρώπους σε απόλυτη εξαθλίωση. Από οικονομικής απόψεως, η καταστροφή του κόσμου άρχισε! -Είναι καιρός, με αποφασιστική
και έξυπνη δράση, να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε την πτωτική βουτιά του εμπορίου και έτσι να σωθεί η ανθρωπότητα από αδελφοκτόνους πολέμους, χάος και διάλυση. Οι άνθρωποι ζουν μέσα από την ανταλλαγή υπηρεσιών τους. Η υποτονική κυκλοφορία έχει σταματήσει σεμεγάλο βαθμό αυτή την ανταλλαγή και έτσι ρίχνονται εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν εκτός εργασίας -Πρέπει, συνεπώς, να αναβιώσουμε αυτή την ανταλλαγή υπηρεσιώνκαι έτσι οι άνεργοι να επιστρέψουν στην παραγωγική τάξη. Αυτός είναι ο στόχος του πιστοποιητικού εργασίας που εκδίδεται από την αγορά της πόλης του Wörgl: Να μειώσει τα βάσανα και το φόβο, να προσφέρει δουλειά και ψωμί».
Η επιτυχία του Wörgl
Σε περίοδο 13 μηνών, ο Δήμαρχος εκτέλεσε όλα τα έργα που είχε σχεδιάσει: Ύδρευση, δρόμοι, φωτισμός. Επίσης κατασκευάστηκαν νέα δημόσια κτίρια, ένας ταμιευτήρας νερού, μία πίστα για σκι, και μια γέφυρα. Επίσης έγιναν αναδασώσεις, γιατί αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι του τότε, που ζούσαν πιο κοντά στη Φύση, το μελλοντικό κέρδος από την ύπαρξη των Δασών.
Σε έξι γειτονικά χωριά επεκτάθηκε το σύστημα με επιτυχία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, Eduard Dalladier, έκανε μια ειδική επίσκεψη για να δει το "θαύμα του Wörgl". Τον Ιανουάριο του 1933, το νέο οικονομικό σύστημα επεκτείνεται στη γειτονική πόλη της Kirchbühl, και τον Ιούνιο του 1933, ο Δήμαρχος του Wörgl συναντήθηκε με εκπροσώπους από 170 διαφορετικές πόλεις της Αυστρίας που ενδιαφέρονταν για την γενικευμένη εφαρμογή του συστήματος και στις πόλεις τους.
Η παρακάτω έκθεση συντάχθηκε από τον Claude Bourdet, έναν αυτόπτη μάρτυρα Καθηγητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης:
«Επισκέφθηκα το Wörgl τον Αύγουστο του 1933, ακριβώς ένα χρόνο μετά την έναρξη του πειράματος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα φτάνουν το θαύμα. Οι δρόμοι, περιβόητοι για την άθλια κατάσταση τους, συναγωνίζονται τώρα την ιταλική Autostrade (Ιταλική Εθνική Οδό). Το Συγκρότημα των Δημαρχιακών γραφείων έχει ανακαινιστεί όμορφα ως ένα γοητευτικό σαλέ με ανθισμένες γλαδιόλες. Μια νέα τσιμεντένια γέφυρα φέρει περήφανα την πλάκα: "Χτισμένο με δωρεάν χρήματα το έτος 1933". Παντού βλέπει κανείς νέους φανοστάτες στους δρόμους, καθώς και ένα δρόμο με το όνομά του Silvio Gesell. Οι εργαζόμενοι στα πολλά εργοτάξια είναι όλοι ένθερμοι υποστηρικτές του συστήματος του δωρεάν χρήματος. Στα καταστήματα τα γραμμάτια είναι αποδεκτά παντού, παράλληλα με τα επίσημα χρήματα. Οι τιμές δεν έχουν αυξηθεί. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το σύστημα που πειραματίστηκε στο Wörgl εμποδίζει την φορολογική ισότητα, γιατί ενεργεί σαν μία μορφή εκμετάλλευσης του φορολογουμένου. Φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό λάθος σε αυτό τον τρόπο σκέψης. Ποτέ στο παρελθόν δεν είδε κανείς τους φορολογούμενους να μη διαμαρτύρονται έντονα κατά την αφαίρεση των χρημάτων τους. Στο Wörgl κανείς δεν διαμαρτύρονταν. Αντίθετα, οι φόροι (σε μορφή γραμματίων) καταβάλλονται εκ των προτέρων στον Δήμο. Οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με το πείραμα και διαμαρτύρονται στην Εθνική τους Τράπεζα η οποία αντιτίθεται στην έκδοση των νέων αυτών χαρτονομισμάτων (των τοπικών γραμματίων). Είναι αδύνατο να αποδώσει κανείς τη γενική βελτίωση του Wörgl μόνο στη «νέα μορφή των φόρων». Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με το Δήμαρχο ότι το νέο νόμισμα εκτελεί τη λειτουργία του πολύ καλύτερα από το παλιό. Αφήνω στους ειδικούς για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πληθωρισμός, παρά την κατά 100% κάλυψη των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Παρεμπιπτόντως, αυξήσεις των τιμών, το πρώτο σημάδι του πληθωρισμού, δεν εμφανίζονται. Όσον αφορά την οικονομία, μπορούμε να πούμε ότι το νέο νόμισμα ευνοεί την εξοικονόμηση κατά κυριολεξία και όχι την αποθησαύριση του χρήματος. Δεδομένου ότι τα χρήματα χάνουν την αξία τους κρατώντας τα σπίτι, μπορεί κανείς να αποφύγει την υποτίμηση αυτή επενδύοντάς τα σε μία τράπεζα καταθέσεων. Το Wörgl έχει γίνει ένα είδος προσκυνήματος για τους μακρο-οικονομολόγους από διάφορες χώρες. Ο καθένας μπορεί να τους αναγνωρίσει αμέσως, από τις εκφράσεις τους, κατά τη
συζήτηση τους στους όμορφους δρόμους του Wörgl, ή ενώ κάθονται στα τραπέζια των εστιατορίων. Ο πληθυσμός του Wörgl με χαρά, περήφανος για τη φήμη τους, τους καλωσορίζει θερμά.»
Το τέλος
Η Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας πανικοβλήθηκε, στο ενδεχόμενο το πείραμα του Wörgl να επεκταθεί σε όλη την Αυστρία και αποφάσισε να διεκδικήσει τα μονοπωλιακά δικαιώματα της, απαγορεύοντας δωρεάν νομίσματα. Η υπόθεση έφτασε ενώπιον του Αυστριακού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο επικύρωσε το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας για την έκδοση νομίσματος. Και έγινε ποινικό αδίκημα η έκδοση "νομίσματος έκτακτης ανάγκης". Το Wörgl γρήγορα επανήλθε στην ανεργία του 30%. Κοινωνική αναταραχή εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Αυστρία, διότι οι απλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνανε γιατί η Κυβέρνησή τους και η Δικαιοσύνη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, δεν τους αφήνει να εξασκούν τη δοκιμασμένη λύση που βρήκανε στην αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά τους επιβάλει τα δικά της μέτρα που αποδεδειγμένα όπως και πριν τους ξαναβύθισε στη φτώχεια και την ανέχεια. Το 1938 ο Χίτλερ προχώρησε στην προσάρτηση της Αυστρίας (χωρίς να βρει την παραμικρή πολεμική αντίσταση) με έναν από τους λόγους για αυτό, το ότι πολλοί άνθρωποι τον είδαν ως τον οικονομικό και πολιτικό σωτήρα τους. Ακολούθησε ο Πόλεμος, και το πείραμα του Wörgl έμεινε στην Ιστορία.
Θα έπρεπε να προβληματίσει τόσο καιρό τα ελληνικά κόμματα και κυβερνήσεις το πόσο μεθοδικά κινούνται τα Σκόπια στην κατοχύρωση του Συνταγματικού τους ονόματος, της υπηκοότητας και της γλώσσας τους. Περισσότερες από 127 χώρες τους εχουν αναγνωρίσει με το Συνταγματικό τους όνομα. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν προφορικά ότι υποστηρίζουν την παρούσα διαδικασία στον ΟΗΕ και πως θα δεχθούν το όποιο αποτέλεσμα-τα αυτονόητα δηλαδή.
Μεχρι τωρα εχουμε :
Α) Μακεδονοποιηση του κράτους τους με γιγαντιαία αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλων στοιχείων/συμβόλων της ελληνικής ιστορίας και πολιτιστικής κληρονομίας
Β )Επισημοποίηση της γλώσσας τους ως «Μακεδονική»στα μητρώα του ΟΗΕ
Γ )Επισημοποίηση της υπηκοότητας τους ως «Μακεδονικής» στα γαλλικά και τα ισπανικά στα μητρώα του ΟΗΕ Δ)Δηλώσεις του απεσταλμένου Mathew Nimetz πως η γλώσσα και η ταυτότητα τους δεν θα επηρεαστούν και πως στο τελος σημασία εχει πως θα ονομαστούν στα αγγλικά.
Ε )Την αποδοχη των προϊόντων τους ως «μακεδονικά» στις περισσότερες διεθνείς αγορές, καθώς και την κατοχυρωση του .MK στο διαδίκτυο.
Η ελληνικη πλευρα εχει καταφερει το ακατόρθωτο
A) Να εχει σχεδον ολο το ευρωκοινοβουλιο απενταντι της
B) Nα μην μπορει να πεισει τους εταιρους να καταδικάσουν απερίφραστα σε επίσημες εκθέσεις προοδου στην ΕΕ ή με δηλώσεις
· α)τον αλυτρωτισμό που εκφράζεται ανοικτα και μαζικα από το λαο της γειτονος με την επικουρική συνδρομή και συναίνεση της επίσημης κυβέρνησης τους (βλ. πχ υποδοχή μετα το Eurobasket της Λιθουανιας)
· β)την μακεδονοποιηση της ιστοριας και της χωρας τους προσβάλλοντας τον μακεδονικο και αρα τον ελληνικο πολιτισμο και την συνεχή παραβιαση της ουσιας της ενδιάμεσης συμφωνίας και με αυτόν τον τροπο,
Γ) την αδιάλλακτη στάση των Σκοπιανών αφού αντιλαμβάνονται ότι ουδεμία αντίσταση υπάρχει από ελληνικής πλευράς.
Παραμονές της απόφασης της ΧΑΓΗΣ, οι Σκοπιανοί για άλλη μια φορα κινούνται μεθοδικά
Α) Οργάνωσαν(;) (lobbying) ως case study στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης προσομοίωση της δίκης της Χάγης με τη συμμετοχή νομικών. Το θετικό αποτέλεσμα της ετυμηγορίας υπέρ τους το διαχειρίστηκαν για την δημιουργία κλίματος.
Β) Δημιούργησαν δηθεν θεμα απαγόρευσης εισοδου πολιτων των ΗΠΑ με διαβατήρια που αναγραφούν ακομα και ως τοπο γέννησης FYROM (χθεσινη πρωτο θεμα στο Kanal5)
Γ) Δημιούργησαν ξανα επεισόδια μεταξυ Αλβανων και Σλαβων ώστε να ισχυροποιήσουν το αιτημα τους για αναγκη υποστηριξης από τη διεθνη κοινοτητα του «Μακεδονικου» κρατους και της συνοχης του.
ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ; ΟΠΩΣ ΣΤΡΩΣΑΜΕ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ.
ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ.
ΤΩΡΑ ΘΑ ΦΩΝΑΖΑΜΕ ΖΗΤΩ ΕΙΜΑΙ ΑΗΔΙΑΣΜΕΝΟΣ, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΜΑΣ ΕΦΤΥΝΑΝ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ ΚΑΙ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΕΙΧΑΝ.
ΑΧ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ ΠΟΣΟ ΑΗΔΙΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΑΜΕ ΑΝ ΖΟΥΣΕΣ
Απολύει έναν στους τέσσερις εργαζόμενους η Nokia Siemens
Την περικοπή 17.000 θέσεων εργασίας ανακοίνωσε η εταιρεία κατασκευής τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού Nokia Siemens Networks. Η εταιρεία που ανήκει στην φινλανδική Nokia και τη γερμανική Siemens θα απολύσει το 23% του εργατικού της δυναμικού, που ανέρχεται σε 74.000 άτομα.
Στόχος της επιχείρησης, που αντιμετωπίζει σκληρό ανταγωνισμό από αντιπάλους, όπως η Huawei και η Ericsson είναι η μείωση των δαπανών κατά ένα δισ. ευρώ.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Nokia Siemens Rajeev Suri χαρακτήρισε το σχέδιο απολύσεων "λυπηρό, αλλά απαραίτητο". enet
Στείλτε το παντού! Σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνον! Ψηφίστε ΟΛΟΙ! Στην παρακάτω Aμερικανική τοποθεσία, γίνεται «δημοσκόπηση» για το αν η Μακεδονία είναι Ελληνική ή όχι. Mπείτε, ψηφίστε και διαδώστε το σε όσους ξέρετε!
Η κατάρρευση της ιταλικής οικονομίας, της τρίτης μεγαλύτερης στην ευρωζώνη, θα σήμαινε το τέλος του ευρώ και τη διακοπή της ευρωπαϊκής ενοποίησης, δήλωσε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Μόντι.. Ο Μόντι τόνισε στο υπουργικό συμβούλιο ότι αυτό το γνωρίζουν η Γερμανία και η Γαλλία, γι' αυτόη Άνγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί «δήλωσαν πως η κατάρρευση της Ιταλίας θα οδηγούσε αναπόφευκτα στο τέλος του ευρώ, προκαλώντας παύση της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης που θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες».
Ο Ιταλός πρωθυπουργός επανέλαβε επίσης τη δέσμευση της κυβέρνησής του για ισοσκελισμένο προϋπολογισμό έως το 2013.
newscode.
Σήμερα ο μέγας στοχαστής, είπε σε ομιλία του προς τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές:
"Αν κάθε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης απλώς προβεί σε δημοσιονομικές περικοπές και εκλείψουν τα κίνητρα για την ανάπτυξη, θα βυθιστούμε όλοι μαζί σε μία όλο και βαθύτερη ύφεση - και φαίνεται ότι βαδίζουμε προς μία τέτοια κατεύθυνση." Καταλάβατε τι είπε; Καταλάβατε τι είπε 10 μέρες μετά από την παραίτησή του από την Πρωθυπουργία; Ό,τι ακριβώς έλεγε και προεκλογικά, δηλαδή -σας θυμίζουμε-: "αν αυξήσουμε τους φόρους και μειώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις, θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης".
Όμως ο ίδιος, όσο ήταν πρωθυπουργός, προέβη μόνο σε...
δημοσιονομικές περικοπές, -
επί της πρωθυπουργίας του εξέλειπε κάθε κίνητρο για ανάπτυξη και τελικά -
μας βύθισε σε μια όλο και βαθύτερη ύφεση !
Έκανε ακριβώς αυτά που καταγγέλει σήμερα!
Αυτός θα κάνει μήνυση στον εαυτό του ! Και θα μας βγει και ...αντιμνημονιακός !
Μας δουλεύει όλους; ΝΑΙ ! Είναι μεγάλος μάγκας ! Πουλάει τρέλα κι οποιος θέλει αγοράζει, που λέει κι ο Χάρης Κωστόπουλος.
Δηλαδή με απλά λόγια, όσο δεν είναι Πρωθυπουργός, λέει "είναι καταστροφή η λιτότητα, φέρνει ύφεση", όταν γίνεται πρωθυπουργός, κάνει αυτό που ο ίδιος ονομάζει καταστροφή και αμέσως μόλις παύει να είναι πρωθυπουργός, ξαναλέει αυτά που έλεγε πριν, για να γίνει πρωθυπουργός, αλλά έκανε τα αντίθετα όταν έγινε πρωθυπουργός !
Έλεος κύριε Παπανδρέου, έλεος! Θα φορέσουμε όλοι ζουρλομανδύα !
Ολη η ομιλία Παπανδρέου
Αγαπητοί φίλοι, καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω τον Poul Rasmussen για τα ενθουσιώδη λόγια του. Γιατί, Poul, αντιπροσωπεύεις αυτό ακριβώς για το οποίο εμείς, οι σοσιαλιστές και δημοκράτες, αγωνιζόμαστε: ένα όραμα έμπνευσης, ένα διαφορετικό όραμα, ένα δικαιότερο όραμα για τις κοινωνίες και τις οικονομίες μας, για μία πιο ανθρώπινη κοινωνία.
Και έχεις επιδείξει κουράγιο, αλλά και σύνεση, επίγνωση και διορατικότητα, διότι όσα δήλωσες είναι σήμερα περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Σήμερα, που τίθεται το ερώτημα, το οποίο πολλοί μου απευθύνουν, «έχει άραγε ο σοσιαλισμός, η σοσιαλδημοκρατία, η προοδευτική μας πολιτική, απαντήσεις για την παρούσα κρίση; Τι μπορούν να κάνουν οι σοσιαλιστές γι' αυτήν;».
Πιστεύω, λοιπόν, ότι η απάντηση που έδωσες, Πουλ, είναι σαφέστατη. Και η δική μας απάντηση είναι εξίσου σαφής. Η Ευρώπη δεν θα δοκιμαζόταν από την παρούσα κρίση, αν σήμερα επικρατούσε μία σοσιαλιστική, σοσιαλδημοκρατική, προοδευτική Ευρώπη. Διότι στην Ευρώπη σήμερα, κυριαρχούν οι συντηρητικές κυβερνήσεις, και πρόκειται για τους πρωταίτιους της αποτυχίας. Έχουν απογοητεύσει την Ευρώπη και τους λαούς της. Έχουν απογοητεύσει τους λαούς μας.
Στην Ελλάδα, εμείς, οι σοσιαλιστές, έχουμε επιδείξει σύνεση, θάρρος, ακόμη και πατριωτισμό, δεν διστάσαμε απέναντι στις δυσκολίες που όρθωναν οι αγορές και στο καθήκον μας προς τους πολίτες, λαμβάνοντας ακόμα και επώδυνα μέτρα, τα οποία απαιτούν θυσίες από το λαό μας, προκειμένου όμως να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας.
Επίσης, λάβαμε μέτρα στην κατεύθυνση των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και της δημιουργίας ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, η έλλειψη του οποίου φέρει σημαντικό μέρος της ευθύνης για ό,τι συνέβη.
Ακόμη, κληθήκαμε να τακτοποιήσουμε το χάος που παραλάβαμε, που κληρονομήσαμε – αν και κάποιες φορές οι πολίτες το ξεχνούν αυτό – από μία συντηρητική κυβέρνηση. Παρόλα αυτά, επιδιώξαμε και θέσαμε ως στόχο, τον οποίο επιτύχαμε, τη συγκρότηση μίας ευρείας Κυβέρνησης συνεργασίας, ακόμη και με τη συμμετοχή του συντηρητικού κόμματος, το οποίο φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την κατάσταση στην οποία είχαμε περιέλθει. Το πράξαμε, όμως, από καθήκον προς το λαό μας.
Αλλά και η συντηρητική Ευρώπη, με τη σειρά της, εθελοτυφλούσε και δεν ήλεγξε την προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση, όταν οι σπατάλες της εκτόξευσαν το έλλειμμα στο 16% το 2009 και όταν το συνολικό χρέος της Ελλάδας σχεδόν διπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια των πεντέμισι ετών διακυβέρνησης από τη συντηρητική παράταξη.
Όμως, αγαπητοί φίλοι, έχουμε επίγνωση, ως σοσιαλιστές, ότι πρέπει να είμαστε δημοσιονομικά υπεύθυνοι. Και το έχουμε αποδείξει έμπρακτα στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία.
Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι μόνον αυτό δεν αρκεί για την επίλυση της κρίσης. Η δημοσιονομική πειθαρχία μόνο, δεν αρκεί για την επίλυση της κρίσης.
Αγαπητοί μου φίλοι, μπορεί να μην είμαι πλέον πρωθυπουργός, αλλά αυτή τη στιγμή έχω τη δυνατότητα να μιλώ πιο ελεύθερα.
Αν κάθε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης απλώς προβεί σε δημοσιονομικές περικοπές και εκλείψουν τα κίνητρα για την ανάπτυξη, θα βυθιστούμε όλοι μαζί σε μία όλο και βαθύτερη ύφεση - και φαίνεται ότι βαδίζουμε προς μία τέτοια κατεύθυνση.
Γι' αυτό το λόγο, εμείς, οι σοσιαλιστές, έχουμε εξαρχής δηλώσει ότι απαιτείται μία ευρωπαϊκή στρατηγική ανάπτυξης. Βεβαίως, ναι στη δημοσιονομική ευθύνη σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε μία υπεύθυνη στρατηγική ανάπτυξης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Δεν προτείνουμε τη διασπάθιση κονδυλίων ή την αντιμετώπιση του προβλήματος με ακόμη περισσότερα χρήματα. Προτείνουμε να επενδύσουμε σε μία Ευρώπη που θα καταστεί ανταγωνιστική, να επενδύσουμε σε μία Ευρώπη ποιότητας, ποιοτικών και ανταγωνιστικών προϊόντων. Να επενδύσουμε στην πράσινη ενέργεια. Να επενδύσουμε σε διευρωπαϊκά ενεργειακά δίκτυα. Να επενδύσουμε στην ευρυζωνικότητα. Να επενδύσουμε σε υποδομές, σε έργα, τα οποία θα ενοποιήσουν τα δίκτυα μεταφορών και θα ισχυροποιήσουν την Ευρώπη. Να επενδύσουμε στους ανθρώπους μας, στη νεολαία μας. Να επενδύσουμε στην κατάρτιση. Να επενδύσουμε στην καινοτομία. Να επενδύσουμε σε θέσεις εργασίας, θέσεις εργασίας και πάλι θέσεις εργασίας.
Και ναι, τα απαραίτητα κεφάλαια υπάρχουν, αν διαθέτουμε τη βούληση, αν υιοθετήσουμε την επιβολή φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, το σχέδιο του ευρωομολόγου και την επιβολή φόρου στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Πρόκειται για προτάσεις που έχουμε διατυπώσει κατά τα προηγούμενα έτη.
Οι συντηρητικοί, ενώ φαινομενικά στηρίζουν τις προτάσεις αυτές, στην πράξη κάνουν το αντίθετο.
Ωστόσο, εμείς οι σοσιαλιστές έχουμε κι άλλες προτάσεις. Έχουμε πει ότι στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, η ανταγωνιστικότητα βασίζεται στην ανισότητα και όχι στην ποιότητα. Οι αναδυόμενες οικονομίες, παρόλο που δείχνουν εντυπωσιακές και ελπιδοφόρες σε παγκόσμιο επίπεδο, εκμεταλλεύονται αυτές ακριβώς τις έντονες ανισότητες: απουσία εργατικής νομοθεσίας, ελλείψεις στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και στην κοινωνική πρόνοια, χαμηλοί μισθοί, συχνά ακόμη και ελλείψεις σε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ή προστασίας του περιβάλλοντος. Σε αυτά είμαστε αντίθετοι. Και όλα τα παραπάνω προσδίδουν ένα πρόσκαιρο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις χώρες αυτές.
Είναι, όμως, άραγε αυτό το μοντέλο ανάπτυξης που επιθυμούμε να μιμηθούμε; Είναι αυτό το μοντέλο που επιθυμούμε για την Ευρώπη;
Συνεπώς, η απάντησή μας είναι αρνητική. Βεβαίως, επιθυμούμε την ανάπτυξη και, ναι, την ανταγωνιστικότητα, αλλά με βάση την ποιότητα και όχι την ανισότητα. Εκεί βρίσκεται η διαφορά μας.
Εμείς έχουμε τοποθετηθεί υπέρ ενός ρυθμιστικού πλαισίου. Μάλιστα, προεκτείνοντας το συλλογισμό μου, θα έδινα τον τίτλο: δημοκρατική διακυβέρνηση και δημοκρατική επιτήρηση. Διότι η αύξηση της ανισότητας στις κοινωνίες μας και ανάμεσα στις κοινωνίες των χωρών μας έχει οδηγήσει σε μία συγκέντρωση εξουσίας, μία τεράστια συγκέντρωση χρήματος, μέσων ενημέρωσης και ισχύος, στα χέρια λίγων ανά τον κόσμο.
Έχουμε οδηγηθεί στη δημιουργία μίας υπέρ - τάξης, η οποία υπερβαίνει το δημοκρατικό έλεγχο των χωρών μας. Πρόκειται για υπερβολικό δημοκρατικό έλλειμμα. Μία υπέρ – τάξη, ισχυρότερη σε χρήμα και εξουσία από τους δημοκρατικούς μας θεσμούς, η οποία μπορεί ακόμη και να καταλάβει, είτε μέσω της προώθησης των συμφερόντων της ή με τη διαφθορά, την ίδια τη Δημοκρατία μας.
Αυτό συνέβη, λοιπόν, ακόμη και στις ΗΠΑ και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, όπου σήμερα ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και φωνάζει, «να επανακτήσουμε τη Δημοκρατία μας, να ανανεώσουμε τη Δημοκρατία μας, να επαναφέρουμε τη Δημοκρατία, γιατί βρίσκεται στα χέρια λίγων ισχυρών».Και συνεχίζουν λέγοντας: «να αναδιανείμουμε τον πλούτο, ώστε να αναδιανείμουμε την εξουσία». Ή ας πούμε ίσως «να αναδιανείμουμε την εξουσία, ώστε να αναδιανείμουμε τον πλούτο».
Η συγκεκριμένη ανισότητα εξουσίας έχει διατυπωθεί σήμερα από πολλούς διανοούμενους και βραβευμένους με το βραβείο Νομπέλ. Βρέθηκε στο επίκεντρο της οικονομικής κρίσης, τόσο το 1929, όσο και σήμερα.
Στη χώρα μου, πρόσφατα, υπέβαλα την πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Στην πραγματικότητα, ζήτησα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, προκειμένου να αναδιανεμηθεί η εξουσία. Ναι, να δοθεί εξουσία στο λαό της Ελλάδας, ώστε να εκφράσει τη βούλησή του, υπερβαίνοντας τα κατεστημένα συμφέροντα και το ισχυρό συντηρητικό κατεστημένο, που αντίκειται σε οποιαδήποτε αλλαγή και μεταρρύθμιση.
Διότι, ναι, κατά τα πρώτα δύο έτη της διακυβέρνησης, το τίμημα που κλήθηκαν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και γενικά οι πολίτες αυτής της χώρας ήταν βαρύ.
Όμως, προβαίνουμε πλέον σε βαθιές αλλαγές σε ένα κατεστημένο που δεν επιθυμεί να αλλάξει. Και η δράση μας αυτή είναι πολύ προοδευτική.
Κατά συνέπεια, επιθυμία μου ήταν να δώσω τη δυνατότητα στο λαό της Ελλάδας να αποφασίσει σχετικά με το μέλλον μας και αυτό το καίριο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Επίσης, να καταστήσω το σύνολο των πολιτικών κομμάτων, και ιδίως των συντηρητικών, υπόλογα και υπεύθυνα, πέραν οποιουδήποτε λαϊκισμού και ρητορικής.
Η προσπάθεια πέτυχε, εφόσον τα κόμματα σχημάτισαν ευρύ συνασπισμό. Ναι, ζήτησα δημοψήφισμα, επειδή είπα ότι, πέρα απ' όλα, πέρα από τα κατεστημένα συμφέροντα, πέρα από τους τραπεζίτες, πέρα από τους μεγιστάνες και τους βαρόνους των ΜΜΕ, πέρα από την πολιτική των «κεκλεισμένων θυρών», υπάρχει ο πολίτης μας.
Και πιστεύω στο λαό μας, στο λαό της Ελλάδας, όπως πιστεύω και στο λαό της Ευρώπης.
Αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε την ανισότητα και την αδικία, πρέπει να κινητοποιήσουμε τους πολίτες μας, δίνοντάς τους φωνή, παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να δημιουργήσουν αυτή τη νέα Ευρώπη που θέλουμε να φτιάξουμε.
Εμείς, όμως, οι σοσιαλιστές στην Ευρώπη, και εσύ Poul Rasmussen, πριν από χρόνια, προειδοποίησες γι' αυτή την ανισότητα και την αδικία - από τα hedge funds, μέχρι τους οίκους αξιολόγησης.
Τι έγιναν, όμως, οι συντηρητικοί στην Ευρώπη; Όλο λόγια, χωρίς δράση.
Τι έγινε η διαφάνεια των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, για την οποία μιλάμε, τουλάχιστον από το 2008 και ακόμα πιο πριν; Αυτό το θέμα, το συζητούσαμε και πριν από την κρίση του 2008.
Τι έγινε ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών; Τι έγινε η διαφάνεια των ασφαλίστρων κινδύνου, των «CDS», και τι έγιναν οι κερδοσκόποι; Πού πήγε η δημοκρατική επιτήρηση των οίκων αξιολόγησης;
Τι έγινε με τη διαφάνεια των φορολογικών παραδείσων, που υφαρπάζουν τα έσοδα των χωρών και των λαών μας, τη στιγμή που αποπληρώνουμε τις τράπεζες, ενώ παράλληλα αυτές οι τράπεζες και αυτό το χρηματοπιστωτικό σύστημα αφήνουν «παραθυράκια» στους πλούσιους, που δεν πληρώνουν φόρους, όταν ο λαός, ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος καταβάλλει τους φόρους του;
Σε όλα αυτά, πού βρίσκεται η Ευρώπη; Η Ευρώπη έχει χάσει το ρόλο και τη δύναμή της, κάτω από τη συντηρητική ηγεσία. Η Ευρώπη έχει χάσει το δυναμισμό και την αξία της, ακόμα και το ηθικό της ανάστημα, κάτω από τη συντηρητική ηγεσία.
Τι κάνει η Ευρώπη, τη στιγμή που όλος ο γύρω μας αλλάζει; Τι κάνει η Ευρώπη, για να βοηθήσει την Αραβική Άνοιξη, το Μεσανατολικό; Τι κάνει η Ευρώπη απέναντι στις χώρες «BRIC»; Τι κάνει η Ευρώπη, σχετικά με την κλιματική αλλαγή όπου, κάποια στιγμή, βρισκόταν πράγματι στο προσκήνιο, αλλά η φωνή της χάθηκε κάπου καθ' οδόν;
Σήμερα, θα μπορούσαμε να λύσουμε πολλές κρίσεις και να συμβάλουμε στη διαμόρφωση μιας εντελώς διαφορετικής παγκόσμιας κοινωνίας.
Έχουμε τη δύναμη να το πετύχουμε. Αν είμαστε ενωμένοι, μπορούμε. Αυτό είπε ο Poul και το υπογραμμίζω. Αν ενεργήσουμε μαζί, μαζί μαζί (together, together, together) – τα τρία «t», όπως είπε ο Πουλ , και όχι τα τρία «a» (alone, alone, alone).
Και εδώ, ακόμα, σφάλλουν οι συντηρητικοί - κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Έχουν δημιουργήσει νέους διχασμούς και νέες προκαταλήψεις σ' αυτή την ευρωπαϊκή οικογένεια. Καλλιέργησαν την ιδέα ότι υπαίτιες γι' αυτή την κρίση ήταν οι κακές χώρες «PIIGS» - ξέρετε ποιες είναι οι «PIIGS»: Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία.
Πριν από λίγους μήνες, είχα πει στη Βαρσοβία ότι «είμαστε όλοι PIIGS», επειδή αυτή η κρίση είναι συστημική. Μπορεί ο καθένας από εμάς να έχει κάποια ευθύνη, αλλά η κρίση αυτή είναι συστημική.
Είχα επίσης προσθέσει ότι «είμαι υπερήφανος που είμαι “PIIG”, όπως είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας, είμαι υπερήφανος που είμαι Γάλλος, είμαι υπερήφανος που είμαι Γερμανός, είμαι υπερήφανος που είμαι Ολλανδός, είμαι υπερήφανος που είμαι Ιταλός, είμαι υπερήφανος που είμαι Πολωνός, επειδή είμαι υπερήφανος που είμαι Ευρωπαίος».
Γι' αυτό το λόγο, πρέπει να σταθούμε μακριά από τους μικρό-εθνικισμούς μας, από τις προκαταλήψεις και τις πολιτικές του φόβου που προωθούν οι συντηρητικοί.
Είμαστε μια πολυπολιτισμική Ευρώπη, και είμαστε όλοι Ευρωπαίοι. Μοιραζόμαστε κοινές βασικές αξίες.
Αυτή είναι η δύναμή μας και όχι η αδυναμία μας. Μπορούμε μαζί.
Λέμε ότι, πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειές μας, αλλά η συντηρητική Ευρώπη έκανε πολύ λίγα και πολύ καθυστερημένα. Και τώρα, η κρίση μάς πλήττει όλους. Διευρύνεται και εξαπλώνεται.
Υπάρχει, όμως, ακόμα ελπίδα. Αλλά πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, μαζί.
Για παράδειγμα, τα ευρωομόλογα ή τα ομόλογα σταθερότητας, η συνένωση των δυνάμεών μας, όχι μόνο του χρέους μας, αλλά των δυνάμεών μας, θα δημιουργήσει ένα ισχυρό ευρώ και ένα ισχυρό αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο, στο οποίο πολλές αναδυόμενες οικονομίες - και όχι μόνο - θα θέλουν να επενδύσουν.
Δεν μπορούμε, όμως, να το κάνουμε σε ένα, δύο ή και τρία χρόνια. Η κρίση είναι πραγματική και υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Βλέπετε τη διαφορά ανάμεσα στους συντηρητικούς και τους σοσιαλιστές ή τους δημοκράτες. Οι πολιτικές μας βασίζονται σε πραγματική συνεργασία, συντονισμό, συνένωση δυνάμεων και αλληλοσεβασμό, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις αγορές, τα οποιαδήποτε θέματα, είτε πρόκειται για κλιματική αλλαγή, είτε για μετανάστευση. Θέλουμε να συνεργαστούμε για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων.
Οι συντηρητικοί, ενώ μιλάνε για ισχυρή Ευρώπη, μας έχουν διχάσει, έχουν δημιουργήσει νέες ρωγμές, νέους φόβους, νέους εθνικισμούς και νέα εξιλαστήρια θύματα.
Αυτή η κατάσταση διαβρώνει τα θεμέλια αυτής της Ένωσης και είναι πολύ επικίνδυνη.
Γι' αυτό το λόγο, ο αγώνας μας δεν συνίσταται μόνο στο να βρούμε τα σωστά μέσα και τις σωστές τεχνικές. Ο αγώνας μας είναι βαθύτερος. Είναι αγώνας διαφύλαξης των αξιών που πρεσβεύουμε.
Όπως είπε ο Jürgen Habermas πριν από λίγες μέρες, αφού είχα ζητήσει το δημοψήφισμα, χρειάζεται επιτακτικά να διασωθεί η αξιοπρέπεια της Δημοκρατίας και, συνεπώς, εκείνη των πολιτών μας, να διασωθούν οι δημοκρατικές και κοινωνικές αξίες επί των οποίων θεμελιώθηκε η Ευρώπη και να δημιουργηθεί μια Ευρώπη, ικανή να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Μια Ευρώπη, όπου οι πολίτες μας θα συμμετέχουν και δεν θα παραμένουν αμέτοχοι στο περιθώριο, όπου οι αποφάσεις δεν θα λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες, από λίγους ισχυρούς παράγοντες, αλλά μια Ευρώπη που θα είναι η Ευρώπη των λαών για τους λαούς.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες, σε αυτές τις μάχες, ο Poul στάθηκε στην πρώτη γραμμή. Μάχες για τα ευρωομόλογα, για το φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, για το ρόλο των οίκων αξιολόγησης και για τόσα άλλα.
Poul, έχουμε ένα κοινό όνειρο, μοιραζόμαστε το όραμά σου και εκτιμούμε ιδιαίτερα τις προσπάθειες που έχεις κάνει.
Δεν έχω, λοιπόν, καμία αμφιβολία ότι θα συνεχίσουμε, ότι η οικογένειά μας θα εξακολουθεί να επωφελείται από τη σοφία σου, την εμπειρία και τις γνώσεις σου.
Σου εύχομαι ό, τι καλύτερο και προσβλέπω, όλοι προσβλέπουμε, στη συνέχιση της συνεργασίας και του αγώνα μας.
Ο αγώνας συνεχίζεται. Ναι, vinceremos. Θα νικήσουμε.
taxalia
Κάθε φορά που χρησιμοποιώ την λέξη πατρίδα, βλέπω στο πρόσωπο σου την γνωστή ερευνητική έκφραση, σημάδι ότι ψάχνεις στην εσωτερική σου ντουλάπα να βρείς το κατάλληλο καρτελάκι που θα μου καρφιτσωσεις στο στήθος. Δεν είναι και ευκολη δουλειά βέβαια αυτή. Η ντουλάπα είναι γεμάτη από αμέτρητα καρτελάκια και ταμπέλες, σε μεγαλη ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων. Ελέγχεις αν η ταμπέλα "Καρατζαφερικός" είναι η καταλληλη. Αμφιβάλεις. Εχω δηλώσει ότι δεν τους πάω. "κρυφο-δωδεκαθεϊστής"; ταιριάζει, αλλά δεν μπορείς να βρείς στοιχεια εδω μέσα για την τεκμηρίωση. "ακροδεξιός"; όχι-όχι δεν είναι αυτή η εντύπωση. "συγκαλυμένος ακροδεξιός"; Α μα ναί. Αυτο θα είμαι. Δεν μπορεί να σε ξεγελάσει κανένας εσένα ανθρωπάκο μου.
Εχεις μαγικά ταμπελάκια για όλους. Τους χριστιανούς, τους αιρετικούς, τους δωδεκαθεϊστές, τους εβραίους, τους κουκουλοφόρους, τους χουντικούς, τους αριστεριστές, τους αριστερίζοντες, τους αναρχοαριστεριστές, τους ακροδεξιούς, τα φρικιά, τους φλώρους, όλους. Και δεν έχεις κι άδικο εδώ που τα λέμε. Ολοι αυτοί στο παρελθόν προσπάθησαν να σε παρασύρουν, και τα ταμπελάκια σε βοήθησαν να τους αναγνωρίζεις και να τους αποφεύγεις. Ομως το παράκανες ανθρωπάκο μου. Ξεχάστηκες. Και κόλλησες απο ένα ταμπελάκι σε όλους. Και δεν μπορείς να πιστεψεις ότι υπάρχουν και άνθρωποι χωρίς ταμπέλες. Που δεν ανήκουν στις ομάδες που έφτιαξες.
Πως;
Ανθρωπακια που δεν ανήκουν στις ομάδες που έφτιαξες; εκτός το εργατικό μαντρί, υπάρχει το ποδοσφαιρικό, δεξιο, αριστερό, αναρχικο, χριστιανικό, αιρετικό, αντιεξουσιαστικό, εθνικιστικό, αντιεθνικιστικό, κυνηγετικό, σίγουρα θα βρούμε ένα.
Ποιό είναι λοιπόν το μαντρί που δεν έχεις;
Θα σου πώ.
Το Ελληνικό.
Δεν τοχεις ανθρωπακο. Δεν σου δώσανε. Μη γελάς. Δεν είναι για γέλια. Είναι για κλάματα.
Ενα χέρι σου κρατάει το κεφάλι μέσα στην λεκάνη με την οικονομική κρίση ανθρωπάκο, και εσύ προσπαθείς απελπισμένα να αναπνεύσεις, σου κλέβουν το πετρέλαιο, τον χρυσο, την πατρίδα σου και την ελευθερία σου. Και ελπίζεις ότι το χέρι θα χαλαρώσει την λαβή και θα σε αφήσει να αναπνεύσεις. Δεν μπορεί να σε πνίξουν κι εσένα λές. Και συνεχιζεις να ελπίζεις. Οτι είναι μια κρίση σαν όλες τις άλλες. Οτι η κρίση θα τελειωσει πριν περάσει η επόμενη λεπίδα. Οτι εσύ θα την γλιτώσεις. Εις βάρος κάποιων συμπολιτών σου ίσως, αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να γλιτωσεις εσύ.
Δεν ξέρω που στηρίζεις την πεποίθησή σου ότι το χέρι θα σε αφήσει. Αυτή τη φορά μπορει να μην σε αφήσουν να αναπνεύσεις ανθρωπακο. Αυτήν την φορά μπορεί να σε πνίξουν. Γιατί να σε πνίξουν; Για να σου πάρουν την περιουσία σου βρε χαζούλη. Δεν έχεις; Αχ μωρέ ανθρωπακο μου. Τι μυαλό είναι αυτο που κουβαλάς. Φυσικά και έχεις. Στο φωνάζουν ενα σωρό ανθρωποι, μεταξύ των οποίων και επιστήμονες, ότι εχεις χρυσό, πετρέλαιο, ουράνιο και ένα σωρό αλλα πολυτιμα. Οτι εχεις βιομηχανία τουρισμού, που τόσα χρόνια δεν την προωθουν, για να την απαξιώσουν κι αυτήν όπως έκαναν με τόσα άλλα περιουσιακά σου στοιχεία. Η ιστορία του πάμφτωχου λαού που ζεί σε πλουτοπαραγωγική χώρα δεν είναι πρωτότυπη. Το έχουν ξανακάνει σε άλλους λαούς. Πολλές φορές, με φρικτό τρόπο. Αλλά εσύ δεν ασχολείσαι με τέτοιου είδους υπερβολές.
Μάθε λοιπόν ανθρωπάκο ότι γεννήθηκες σε μία γεωγραφική περιοχή μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έμαθες να μιλάς σε μια γλώσσα και κληρονόμησες την πιο όμορφη χώρα του κόσμου, με νησιά, με βουνά, με παραλίες, με δένδρα, με καταράχτες, με ορυκτό πλούτο, με τεράστιο πολιτισμό. Πολιτισμό που δίνει στο λαό σου δόξα ανάμεσα στους λαούς σε ολο τον κόσμο.
Αυτήν την περιοχή, την τόσο πλούσια, που όλα αυτά τα χρόνια οι εχθροί εποφθαλμιούσαν, την κράτησαν με αίμα οι πρόγονοί σου, για να σου την παραδώσουν. Και μετά από κάθε μάχη, μετά από κάθε νίκη, διαπραγματεύονταν έναν χάρτη. Με σύνορα. Και την ονόμασαν Πατρίδα. Και σου κληρονόμησαν αυτήν την περιοχή, για να μπορείς να διαφεντεύεις τη ζωή σου εντός των ορίων της. Εντός της οποίας μπορείς να κατέχεις περιουσία. Κοντολογίς, το σπίτι σου.
Αυτό είναι η Πατρίδα σου. Αυτό είναι η Ελλάδα. Το σπίτι σου. Η κληρονομιά των προγόνων σου, που πούλησαν με αίμα για να διατηρήσουν αυτήν την Πατρίδα μέσα απο πολέμους, κατοχή, και σκλαβιά. Και σου την ΧΑΡΙΣΑΝ, σου την κληρονόμησαν. Εισαι ο νόμιμος κληρονόμος της περιουσίας αυτής.
Και σύ, όχι μόνο λερώνεις την Πατρίδα σου αυτή, αλλά αδιαφορείς. Κοιμάσαι. Την ώρα που σε κλέβουν. Και τους βοηθάς κι όλας. Με κάποιον καταραμένο τρόπο σε επεισαν ότι η διατήρηση της Πατρίδας είναι καθήκον άλλου, και ότι εσυ έχεις μια ανώτερη αποστολή, παρ' όλο που "έχεις" ένα σπίτι γραμμένο στο όνομά σου, ότι όποιος μιλάει για την Ελλάδα είναι γραφικός, ότι πιθανότατα ανήκει στην ομαδα αυτων που καπηλεύονται το όνομα Ελλάδα για να πλουτίσουν, οτι ο νεοέλληνας είναι άθλιος. Και ψάχνεις ιστορικά δεδομένα αν το DNA σου ταιριάζει με αυτο των αρχαίων Ελλήνων, ή αν όταν επιβλήθηκε η Βυζαντινή αυτοκρατορία είχε πεθάνει ο ελληνισμός, και αν το 1642 έγινε συμφωνία κυρίων. Και πριονίζεις τον κορμό της Πατρίδας σου με τέτοια μανία, όση δεν θα έκανες στον χειρότερο εχθρό, μόνο και μόνο για να τονώσεις τον άθλιο εγωϊσμό και την απληστία. Και είσαι ο μονος λαός που το κάνεις. Δεν γνωριζω κανέναν π.χ. αιγύπτιο να αμφισβητει την σημερινή Αίγυπτο ως κληρονόμο των αρχαίων αιγυπτίων. Και χλευάζεις την Πατρίδα σου αυτήν, και πατάς την σημαία, και αμφισβητείς τον Πολιτισμό της, και αδιαφορείς για τα κυριαρχικά της δικαιώματα, και γενικά την πολεμάς με κάθε τρόπο, λες και το δικό σου σπίτι δεν θα καεί μαζί με των άλλων. Μπορείς ανθρωπάκο μου να είσαι ΚΑΙ διεθνιστής. Δεύτερο ταμπελάκι. εκτός αν δεν γίνεται. αν το απαγορεύει κάποιος κανονισμός. Και αντί να είσαι ταυτόχρονα διεθνιστής, να πιστεύεις ταυτόχρονα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια και ότι πρέπει να νοιαστεις για τους άλλους λαούς και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να είσαι Ελληνας. Και το τελευταίο στην σειρά να έρχεται πρώτο στην ιεραρχία, όταν η Πατρίδα σου κινδυνεύει. Αυτό σημαίνει είμαι Ελληνας.
Και εσύ ανθρωπάκο με το DNA, που αδιαφορείς για την Πατρίδα και με χλευάζεις όταν μιλάω γι αυτήν, και διατυμπανίζεις ότι δεν σε νοιάζουν εσένα όλα αυτά, και ότι εσύ θα κοιτάξεις να σώσεις την οικογένειά σου, προφανώς για να γλιτώσεις το αναθεματισμένο σου DNA, λες ανθρωπάκο και αν φύγεις θα έχει κάποια αξία το DNA σου. Τέτοιο DNA υπάρχει μπόλικό απο πολλούς. Μην ξεχνάς, ότι υπάρχουν άλλα 6 δισεκατομμύρια σαν κι εσένα. Δεν το χρειαζόμαστε ιδιαίτερα. Λοιπόν, πάρε το DNA σου και φύγε.
Για σένα άνθρωπε που θα μείνεις, να ξέρεις ότι για την όμορφη Πατριδα που κληρονομήσαμε δυστυχώς πρέπει για μια ακόμη φορά να πολεμήσουμε. Ο πόλεμος είναι φρικτό πράγμα, όμως χρησιμοποιείται στην διεθνή διπλωματία σαν έσχατο μέσο επιβολής εξουσίας. Ξέρω. Θα μου πείς ότι δεν ειναι οι λαοί που τα κάνουν όλα αυτά. Εχεις δίκιο. Ειδικά αυτον τον πόλεμο δεν τον κάνουν καθόλου λαοι. Γι αυτό μας αιφνιδίασαν. Τον κανουν οι μεγαλοτραπεζίτες. Και ο πόλεμος είναι οικονομικός. Και μαίνεται ήδη. Και θα έχει πολλα θύματα, όπως όλοι οι πόλεμοι. Και τα όπλα που χρησιμοποιει είναι αόρατα και ύπουλα. Θα πρέπει λοιπόν να πάρεις μια απόφαση. Αν θα σταματήσεις τους εχθρούς με γυμνά χέρια και μεταφορικά όπλα τώρα και τους πολεμίσεις με τα ίδια τους τα όπλα, ή οπλισμενος συμβατικά αργότερα. Αν κάνεις την έκπληξη (που είναι ειδικότητά σου) οι επόμενες γενιές θα θυμούνται την Ελλάδα πρώτα για εσένα, τον μεγάλο ΕΛΛΗΝΑ που έσωσε τον ΑΝΘΡΩΠΟ, και μετά για την γενιά της κατοχής. Αν δεν την κάνεις, και αδρανήσεις, σε 20 χρόνια δεν θα μιλάει κανείς ούτε για εμάς, ούτε για την κατοχή, ούτε για την αρχαία Ελλάδα.
Και όταν προσπαθούν να σε μπερδέψουν οι σειρήνες, να θυμάσαι:
"Κι Όσο αγαπώ τήν πατρίδα μου δέν αγαπώ άλλο τίποτας. Νάρθη ένας νά μού ειπή ότι θά πάγη ομπρός ή πατρίδα, στέργομαι νά μού βγάλη καί τά δυό μου μάτια. Ότι άν είμαι στραβός, καί ή πατρίδα μου καλά, μέ θρέφει, Αν είναι ή πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να χω, στραβός θανά είμαι. Οτι σ αύτείνη θά ζήσω,δέν έχω σκοπόν νά πάγω άλλου."
Στους τελευταίους 18 μήνες, η Γερμανία έχει δοκιμάσει όλα τα κόλπα για να περιορίσει την συμμετοχή της στις ευρω-διασώσεις. Εχει επιβάλλει εξοντωτικές λιτότητες σε χρεοκοπημένες χώρες. Εχει βάλει στην μέση το ΔΝΤ. Εχει προσπαθήσει να πετάξει το μπαλάκι στην Κίνα. Εχει ανακαλύψει μια απίθανη και μάταιη εμμονή με την μόχλευση του European Financial Stability Facility. Όλα αυτά τα κόλπα έχουν αποτύχει παταγωδώς και η ήπειρος πλησιάζει την άβυσσο, με την Γερμανία την ίδια να υφίσταται την ταπείνωση μιας αποτυχημένης δημοπρασίας ομολόγων.
Εχει έρθει η στιγμή να αποφασίσει μια και καλή η Γερμανία: πόσα χρειάζεται να πληρώσει για να σώσει την Ευρώπη;
Οι Γερμανοί θα φτάσουν σε μια λογική απάντηση μόνο αν εγκαταλείψουν τον μύθο, που διατρανώνει σχεδόν όλη η βόρεια Ευρώπη, ότι οι περιφερειακές χώρες του Νότου είναι οι ανάξιοι ευεργετημένοι μιας φιλανθρωπικής «ένωσης μεταβιβάσεων πληρωμών».
Είναι εύκολο να δούμε από πού προήλθε ο μύθος: Ελληνες που βγαίνουν στην σύνταξη στα 50, που λένε ψέματα για τους προϋπολογισμούς, που ζητάνε διασώσεις σερί και τσατίζονται κι από πάνω. Οσες αερο-φωτογραφίες με αφορολόγητους Αθηναίους που κολυμπάνε στις πισίνες τους κι αν τυπωθούν όμως, η μνησικακία για τους τεμπέληδες Νότιους είναι υπερβολική.
Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία αποκομίζει μυριάδες πλεονεκτήματα από την «ένωση πληρωμών». Θα πρέπει να πληρώσει παραπάνω για να τα διατηρήσει.
Ας αρχίσουμε από το απλό ζήτημα των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Από το 2009, οι σταθερές ανοιχτές οικονομίες από την Βραζιλία μέχρι την Ελβετία έχουν αντιμετωπίσει εισροές «καυτού» χρήματος και ανοδικές πιέσεις στα νομίσματα τους. Αν η Γερμανία δεν είχε το ευρώ, το νόμισμά της θα συμπεριφερόταν όπως το ελβετικό φράγκο, χαλώντας το βιομηχανικό πάρτι που γίνεται στην χώρα.
Μεταξύ Αυγούστου 2009 και Μαΐου 2011, οι γερμανικές εξαγωγές εκτινάχθηκαν 18%. Με μια λογική εκτίμηση, θα είχαν ανέβει μόνο 10% αν η Γερμανία ήταν εκτός ευρώ.
Αντιστρόφως, αν η περιφερειακή Ευρώπη δεν ήταν δεμένη με το ευρώ, τα νομίσματά της θα είχαν πέσει στο αντίστοιχο διάστημα. Αντί να αντιμετωπίζουν ένα χρηματοοικονομικό σοκ και κρίση ανταγωνιστικότητας, θα αντιμετώπιζαν το πρώτο μέσω του δευτέρου.
Η ίδια «ένωση πληρωμών» που καθιστά την περιφέρεια τόσο ανυπόφορο, είναι εκείνη που έδωσε στην Γερμανία την εξαγωγική της άνθιση. Αντί να βρίζουν τους οκνηρούς Νότιους, οι Γερμανοί θα έπρεπε να μοιραστούν τα λύτρα.
Η Γερμανία ευνοείται περισσότερο απ’ όσο παραδέχεται και μέσω του νομισματικού καναλιού. Στην πρώτη 10ετία του ευρώ, τα επιτόκια σε όλη την ευρωζώνη έπεσαν προς την κατεύθυνση των γερμανικών και οι -χαμηλής αποταμίευσης- νότιες χώρες εμφανίζονταν να παίρνουν μια επιδότηση από την πιστωτική αξιολόγηση των χωρών υψηλής αποταμίευσης.
Όμως, αντί να προκαλέσει ευεργετήματα στην περιφέρεια, η κεντροφόρος νομισματική πολιτική αποδείχθηκε κατάλληλη για την ώριμη «καρδιά» της Ε.Ε. αλλά πολύ χαλαρή για τις επιρρεπείς στον πληθωρισμό αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Με μια ειρωνεία που αρνούνται να δουν οι πληθωριστικο-φοβικοί Γερμανοί, η Ιρλανδία και η Ισπανία υπέστησαν «φούσκες» σε ακίνητα και τράπεζες εξαιτίας, εν μέρει τουλάχιστον, γιατί η νομισματική πολιτική ήταν πολύ γερμανική. Αντί να καταδικάζει τους χαμένους, η Γερμανία πρέπει να τους αποζημιώσει.
Όταν ξεκίνησε η ευρω-κρίση, η νομισματική δυναμική ανατράπηκε, αλλά συνέχισε να ευνοεί τους Γερμανούς. Ως εκδότρια των όσων αποθεματικών ενεργητικών εναπομένουν, η Γερμανία έχει απολαύσει πλημμύρα κεφαλαιακών εισροών από τα την περιφέρεια, πιέζοντας το 10ετές yield στο περίπου 2% -εξαιρουμένης της δημοπρασίας αυτής της εβδομάδας.
Η συνεπαγόμενη νομισματική τόνωση εκδηλώθηκε ακριβώς την ώρα που η χώρα την χρειαζόταν περισσότερο, λόγω της επιβράδυνσης της παγκόσμιας ανάπτυξης. Είναι η γερμανική εκδοχή της ποιοτικής φυγής κεφαλαίων που απολαμβάνουν και οι ΗΠΑ χάρη στο δολάριο. Οι χώρες που ωφελούνται από τους διεθνείς νομισματικούς διακανονισμούς θα πρέπει να είναι έτοιμες να επενδύσουν στην συντήρησή τους.
Αντιπαραθέστε την γερμανική τύχη με την καταδίκη της περιφέρειας. Πριν το ευρώ, οι οικογένειες της Πορτογαλίας που ήθελαν να βγουν στην σύνταξη σε εσκούδο, αποταμίευαν εσκούδα. Αυτό δημιούργησε μια ημι-αιχμάλωτη πελατειακή βάση για τα ομόλογα σε εσκούδο, οπότε η κυβέρνησης της Λισσαβόνας μπορούσε να χρηματοδοτηθεί.
Όμως η έλευση του ευρώ παγίωσε την ροπή των αποταμιευτών προς την ακίνητη περιουσία και απέκλεισε τους Πορτογάλους από την κεντρική τους τράπεζα. Οι Πορτογάλοι αποταμιευτές που θέλουν ενεργητικά σε ευρώ, πρέπει να τα αγοράσουν τώρα από την Γερμανία. Και χωρίς πιστωτή «έσχατης ανάγκης» να την στηρίξει, η πορτογαλική κυβέρνηση πρέπει να πληρώσει τρομαχτικά ποσά στους τρομαγμένους επενδυτές.
Το αποτέλεσμα είναι το κόστος δανεισμού της Πορτογαλίας να είναι πολύ υψηλότερο απ’ όσο όταν είχε το νόμισμά της. Βεβαίως, οι κεφαλαιακές μετακινήσεις που πνίγουν την Πορτογαλία, είναι οι ίδιες που στηρίζουν την «τυχερή» Γερμανία.
Οπότε, ναι, οι Γερμανοί έχουν δίκιο: Η νομισματική ένωση της Ευρώπης εμπεριέχει πράγματι «πληρωμές». Όμως αυτές οι πληρωμές δεν ρέουν μόνο προς μια μεριά. Η Γερμανία πληρώνει μέσω διασώσεων και ενδοκυβερνητικών μεταβιβάσεων, αλλά επίσης επωφελείται μέσω των εμπορικών και νομισματικών καναλιών. Αν η Γερμανία αποδεχτεί αυτή την αλήθεια, έχει μια ευκαιρία να βρει την θέληση να σώσει το ευρώ –και να σώσει και τις προσπάθειες μιας γενιάς να χτίσουν μια ενοποιημένη Ευρώπη.
Το ελληνικό χρηματιστήριο έχει δεχτεί έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο τους τελευταίους μήνες και αυτό αποτυπώνεται όχι μόνο στο ποσοστό της κατά 50%, περίπου, πτώσης του ΓΔ σε αυτό το διάστημα, όσο, κυρίως, στην τεράστια αρνητική απόκλιση του από τις διεθνείς αγορές μετοχών, καθώς έχει φτάσει να παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αρνητική συσχέτιση με βασικούς δείκτες, όπως, ο S&P 500, από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90. Μία από τις εταιρίες που πρωτοστάτησαν στη χρηματιστηριακή επίθεση εναντίον του ΧΑ ήταν η Neuberger Berman η οποία έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην πτώση του ελληνικού χρηματιστηρίου, πουλώντας 1,7 εκατομμύρια μετοχές της Εθνικής Τράπεζας (μετοχή με τη μεγαλύτερη βαρύτητα στο ΓΔ) στο τελευταίο τρίμηνο του έτους. Μερικές περίεργες συμπτώσεις όσον αφορά στην εταιρία αυτή είναι πως ο νυν πρόεδρος της ήταν πρώην πρόεδρος του επενδυτικού τμήματος της Lehman Brothers, πρώην συνεταίρος και πρόεδρος του επενδυτικού τμήματος της Goldman Sacks και στενό συγγενικό πρόσωπο του τέως προέδρου των ΗΠΑ George Bush. Η πιο ενδιαφέρουσα σύμπτωση, όμως, είναι πως η συγκεκριμένη εταιρία έχει ιδρυθεί από ένα μέλος της οικογένειας Rothschild, της μεγαλύτερης τραπεζικής δυναστείας στον κόσμο.
Ένα άλλο μέλος αυτής της οικογένειας, ο Nathaniel Rothschild, το Φεβρουάριο του 2010 υποστήριξε σε συνέντευξή του στην Les Echos πως η ελληνική (και η ευρωπαϊκή κρίση) αποτελούν ‘πολύ φασαρία για το τίποτα’ και ότι στην πραγματικότητα τον καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία της έπαιξαν οι κερδοσκόποι και όχι τα πραγματικά οικονομικά προβλήματα. ‘Ο ρόλος τους (των κερδοσκόπων στην ελληνική κρίση) ήταν πολύ, πολύ μεγάλος’ είπε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας: ‘όλα έγιναν τόσο εύκολα (για τους κερδοσκόπους)’. ‘Το πρωτογενές έλλειμμα της Ευρώπης δεν είναι άσχημο συγκρινόμενο με αυτό των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και άλλων κρατών’.
Το πιθανότερο είναι ο Nathaniel Rothschild να ξέρει καλά τι λέει τόσο για τα οικονομικά προβλήματα της Ευρώπης, των ΗΠΑ της Ιαπωνίας και της Ελλάδας όσο και για το ρόλο των κερδοσκόπων στην δημιουργία της τεχνητής ελληνικής και στη συνέχεια ευρωπαϊκής κρίσης.
Η οικογένεια του έχει τη μεγαλύτερη παράδοση στον κόσμο στο εμπόριο χρέους έχοντας χρηματοδοτήσει δεκάδες κράτη για περισσότερα από 200 χρόνια ενώ αποτελεί τη μεγαλύτερη τραπεζική δυναστεία διεθνώς με ανυπολόγιστη περιουσία και αμέτρητες 'εμπλοκές' σε χρηματιστηριακές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις. Στις 3 Δεκεμβρίου 1923 η Chicago Evening American είχε γράψει σχετικά: ‘Οι Rothschilds μπορούν να ξεκινήσουν ή να εμποδίσουν πολέμους. Ο λόγος τους μπορεί να δημιουργήσει ή να διαλύσει αυτοκρατορίες.’ Η New York Evening Post στις 22 Ιουλίου 1924 ε'ιχε γράψει: ‘Ο Κάιζερ έπρεπε να συμβουλευτεί έναν Rothschild προκειμένου να μάθει αν μπορεί να κάνει πόλεμο ή όχι. Ένας άλλος Rothschild σήκωσε όλο το βάρος της διαμάχης που οδήγησε στην κατάρρευση του Ναπολέοντα.’ Στις 8 Ιουλίου 1937, οι New York Times είχαν γράψει για τη δυναστεία: ‘Οι Rothschilds εισήγαγαν τον κανόνα του χρήματος στην ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν έχουμε πλέον έθνη αλλά οικονομικές επαρχίες’,
Σύμφωνα με υπολογισμούς αναλυτών για τα έσοδα της δυναστείας Rothschild, το 2001 ο τζίρος τους από τόκους δανείων που είχαν πουλήσει ξεπερνούσε τα 5 δις δολάρια ημερησίως. Τότε το παγκόσμιο κρατικό χρέος υπολογίζονταν κοντά στα 10 τρις δολάρια ενώ σήμερα αγγίζει τα 40 τρις.
Η οικογένεια Rothschild είναι στο τιμόνι του μεγαλύτερου διεθνούς δικτύου εξόρυξης και εμπορίας χρυσού, διαμαντιών, πολύτιμων λίθων και μετάλλων, μέσα από εταιρίες όπως η Barick Gold, η Gold Fields, η De Beers, η Rio Tinto κλπ ενώ είναι από τις ισχυρότερες οικογένειες της βιομηχανίας πετρελαίου. Οι Rothschilds εισήγαγαν τον υπολογισμό της spot τιμής του χρυσού στο χρηματιστήριο του Λονδίνου και ήταν οι ίδιοι υπεύθυνοι γι' αυτή τη διαδικασία καθημερινά από το 1919 μέχρι το 2004 όταν τοποθέτησαν ως αντικαταστάτη τους την Barclays, εταιρία με την οποία έχουν ισχυρούς δεσμούς.
Ο ρόλος των Rothschild στην Ελλάδα υπήρξε και είναι εξαιρετικά σημαντικός και αυτό κάνει τις συμπτώσεις ακόμη πιο ενδιαφέρουσες. Τα δάνεια Rothschild ήταν από τα πρώτα και μεγαλύτερα που έλαβε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος μετά το 1821, ενώ οι Rothschild είναι οι δημιουργοί του σύγχρονου τραπεζικού και νομισματικού συστήματος της Ελλάδας, καθώς ήταν βασικοί χρηματοδότες, συνιδρυτές και μεγαλομέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέσα από την οποία εισήγαγαν το κλασματικό αποθεματικό / κεντρικό τραπεζικό σύστημα στη χώρα, παρέχοντας στην ΕΤΕ την άδεια να τυπώνει χρήμα χωρίς αντίκρισμα, ένα ποσοστό του οποίου ανήκε στους ίδιους. Έχοντας το νομισματικό έλεγχο και τον έλεγχο της παραγωγής χρήματος στην Ελλάδα στα χέρια τους, μπόρεσαν να παίξουν κύριο ρόλο,σε βάθος χρόνου, στην έκδοση δανείων για τη δημιουργία έργων υποδομής, ενώ δανειοδότησαν εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις και δεκάδες βιομηχανίες.
Μέχρι του σημείου που τα στοιχεία γίνονται ασαφή, παρέμεναν βασικοί μέτοχοι της ΕΤΕ μέσω πολλών εταιριών (μία από αυτές η Neuberger Berman) αλλά και οι πιθανότεροι μεγαλομέτοχοι της ιδρυθείσας στην πορεία Τράπεζας της Ελλάδας η οποία πήρε το ρόλο της Κεντρικής Τράπεζας από την ΕΤΕ.
Η N.M. Rothschild & Sons υπήρξε σύμβουλος του ελληνικού κράτους για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου, σύμβουλος της Cosmote, των ΕΛΠΕ, της Τράπεζας Εγνατία, της Γενικής Τράπεζας, της Μυτιληναίου, της Eurobank και δεκάδων άλλων τραπεζών και εταιριών στην Ελλάδα.
Έτσι, το γεγονός πως η Neuberger Berman που πρωταγωνίστησε στην πτώση της ΕΤΕ στο κρίσιμο τελευταίο τρίμηνο του 2009, είναι συμφερόντων Rothschild, αποτελεί μία πολύ περίεργη και προκλητική σύμπτωση. Δεν είναι, όμως, η μοναδική.
Στις 13 Μαΐου 2010 ο νυν βασικός οικονομικός σύμβουλος της κυβέρνησης Ομπάμα και πρώην διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ Paul Volcker, υποστήριξε στο Λονδίνο ότι η ελληνική κρίση δημιούργησε το πρόβλημα μίας ‘ενδεχόμενης αποσύνθεσης του ευρώ’, προκαλώντας πανικό στις αγορές. Έχει ενδιαφέρον η σύμπτωση πως ο Paul Volcker, αφού παρέδωσε τη θέση του διοικητή της FED στον Alan Greenspan το 1987, έγινε πρόεδρος της επενδυτικής τράπεζας J. Rothschild, Wolfensohn & Co, της οικογένειας Rothschild.
Στις 03 Μαρτίου 2010 ο George Soros, κατηγορήθηκε μαζί με τους Paulson, Cohen και Einhorn από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ότι οργάνωσε την επίθεση στο ευρώ.
Είναι ενδιαφέρον πως ο Soros, μαζί με την πρώην υπουργό των ΗΠΑ Madeleine Albright και τον τραπεζίτη Jacob Rothschild, είναι συνεταίροι σε επενδυτική εταιρία με έδρα το Λονδίνο, η οποία εξειδικεύεται σε επενδύσεις στην Αφρική. Η οικογένεια Rothschild είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Αφρική για περισσότερο από 200 χρόνια, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά χρυσού και πολύτιμων μετάλλων. Οι Rothschild έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και στη δανειοδότηση των αφρικανικών κρατών. Ο Soros είναι στενός συνεργάτης της οικογένειας Rothschild σε μία σειρά άλλων επενδυτικών έργων ενώ μέλη του διοικητικού συμβουλίου εταιριών του Soros έχουν υπάρξει μέλη του διοικητικού συμβουλίου εταιριών των Rothschild και αντίστροφα. (Ο Soros, ήταν ο μεγαλύτερος δανειοδότης της πρώτης κυβέρνησης της ΠΓΔΜ). Η επενδυτική εταιρία του Soros ονομάζεται Quantum Fund. Μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας είναι ο Richard Katz ο οποίος προηγουμένως ήταν πρόεδρος της “Rothschild Italia S.p.A.” και μέλος της επιτροπής εμπορικών τραπεζών της “N.M. Rothschild & Sons” στο Λονδίνο.
Οι συμπτώσεις συνεχίζονται αυτή τη φορά με τον John Paulson, δεύτερο βασικό πρόσωπο που κατηγορήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ότι οργάνωσε την επίθεση στο ευρώ. Είναι ο 50ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και μαζί με τον Nathaniel Rothschild είναι βασικοί μέτοχοι της ‘Rusal’, της μεγαλύτερης εταιρίας παραγωγής αλουμινίου στον κόσμο.
Ο Steven Cohen είναι το τρίτο βασικό πρόσωπο που κατηγορήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ για την επίθεση στο ευρώ. Είναι ο 27ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Μαζί με την Atticus Capital της οικογένειας Rothschild, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος του διάσημου οίκου δημοπρασιών Sotheby’s (ο οίκος είναι εισηγμένος στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης) κατέχοντας το 6,2% των μετοχών της εταιρίας, με τους Rothschild να κατέχουν το 5,4%. Η μετοχή της εταιρίας ενισχύθηκε κατά 700% μετά την τοποθέτηση των Rothschild και Cohen.
Οι παραπάνω είναι, πράγματι, λίγες από τις περίεργες συμπτώσεις της 'υπόθεσης ελληνική κρίση' που συνδέονται με τη δυναστεία των Rothschild. Σε επόμενα άρθρα θα παραθέσω περισσότερες και ίσως σημαντικότερες. Θα αναφέρω, όμως και μία σειρά άλλων περίεργων και προκλητικών συμπτώσεων από τις σχέσεις των πρωταγωνιστών της ελληνικής κρίσης, οι οποίες θα προβληματίσουν ακόμη και τον πιο αθώο και καλόπιστο παρατηρητή της υπόθεσης.
Σε στυλ «στρίβειν δια του αρραβώνος» καταστήματα της Θεσσαλονίκης προσφεύγουν στην λύση να κλείσουν για ανακαίνιση μόνο που δεν ανοίγουν ποτέ... Της Άννης Καρολίδου
Ένα νέο φαινόμενο έχει αρχίσει να εξαπλώνεται στην αγορά της Θεσσαλονίκης. Εμπορικές επιχειρήσεις , που φτάνουν σε λειτουργικό αδιέξοδο, επιλέγουν να μεταφέρουν το παλιό γνωστό «στρίβειν δια του αρραβώνος», στο «προσφορές λόγω ανακαίνισης». Στις περισσότερες όμως των περιπτώσεων, τα καταστήματα αυτά κλείνουν για να μην ξανανοίξουν .
Όπως εκτιμά ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου της πόλης κ. Κωστής Χαντζαρίδης, οι επιχειρηματίες προσπαθούν με τον τρόπο αυτό αφενός να αποφύγουν τους πιστωτές που τους κυνηγάνε και, αφετέρου, να «σώσουν πρόσωπο» στην αγορά .
Όπως δήλωσε στη Voria.gr ο κ. Χαντζαρίδης, είναι πάρα πολλές οι επιχειρήσεις που έχουν ουσιαστικά κλείσει παρότι δεν έχουν τυπικά προχωρήσει σε παύση λειτουργίας και αυτό επειδή «είναι πολύ πιο δύσκολο να κλείσει μία επιχείρηση από το να ανοίξει», αφού προηγούμενα πρέπει να έχει τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις της προς το Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τα Επιμελητήρια.
Οι ανοικτές υποχρεώσεις κυνηγούν τους εμπόρους, που δεν μπορούνε να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους.
Παρά το γεγονός αυτό, υπενθυμίζεται ότι με στοιχεία Σεπτεμβρίου 2011, είχαν διπλασιαστεί τα καταστήματα που είχαν κλείσει στο 9μηνο σε σχέση με το αντίστοιχο περσσινό. Τα «λουκέτα» στους βασικούς εμπορικούς δρόμους της πόλης είχαν φτάσει στο 22% των καταστημάτων, έναντι ποσοστού 10,8% στο 9μηνο του 2010. Επιπλέον, έχει γεωγραφικά συρρικνωθεί η αγορά στις παρυφές των εμπορικών δρόμων όπως σε Ερμού, Εγνατία αλλά και στην Τσιμισκή, πριν τη Διαγώνιο και μετά την 'Ιωνος Δραγούμη, ενώ πολλές επιχειρήσεις μετακομίζουν σε μικρότερους και φθηνότερους χώρους.
Η κίνηση το Νοέμβριο στην, αγορά είναι ιδιαίτερα υποτονική, σε ένα μήνα που ούτως ή άλλως είναι «νεκρός» για το εμπόριο. Όμως οι προβλέψεις για το μήνα Δεκέμβριο, δεν επιτρέπουν αισιοδοξία για τον εμπορικό κόσμο.
Ο κ. Χαντζαρίδης προβλέπει μείωση της μέσης καταναλωτικής κίνησης της τάξης του 22%, που θα έρθει να προστεθεί στο αντίστοιχο ποσοστό που καταγράφηκε πέρσι, ενώ είπε ότι όλα δείχνουν, με βάση τα στοιχεία γ' τριμήνου, ότι στο σύνολο του 2011 η καταναλωτική κίνηση θα είναι μειωμένη κατά 20%, πλέον της μείωσης στο πραγματικό εισόδημα των Ελλήνων, αν συνυπολογισθούν οι μειώσεις στις καταναλώσεις καυσίμων και τροφίμων.
Το εμπόριο στη Θεσσαλονίκη περνάει μεγάλη κρίση καθώς η οικονομία της πόλης στηρίζεται εδώ και χρόνια στο δημόσιο τομέα και τις υπηρεσίες. Αυτές που «αντέχουν» περισσότερο στην κρίση είναι οι ξένες αλυσίδες, ενώ η νέα επιχειρηματικότητα εκδηλώνεται, τις πιο 1πολλές φορές, σαν «λύση απελπισίας για έξοδο από τη μακροχρόνια ανεργία».
Παρότι η κατάσταση δεν επιτρέπει αισιόδοξες προβλέψεις, ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης θα κρατήσει την παράδοση των τελευταίων 14 ετών και θα οργανώσει και φέτος τη Γιορτή Αγοράς, τη τελευταία Κυριακή του έτους. «Ακόμη και αν χρειαστεί να βγούμε στους δρόμους και να τραγουδάμε οι ίδιοι μας», είπε πολύ χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΕΣΘ, συμπληρώνοντας ότι η προσφορά του προς τον εμπορικό κόσμο, θα είναι να βγάλει συνεργία καθαριότητας στη πόλη, για να κάνει αυτό που δεν πετυχαίνει να κάνει ο δήμος, δηλαδή να καθαρίσει δρόμους και πεζοδρόμια από τα σκουπίδια.
voria.gr
Είχαμε χθες το βράδυ 8 ληστείες καταστημάτων.
Η Ελλάδα δεν βούλιαξε παρά την φιλότιμη προσπάθεια στρατιάς κερδοσκόπων και «φίλων»![Παρασκευή 2/12/11: Συγκέντρωση ενάντια στα χαράτσια [ΔΙΑΔΩΣΤΕ]](http://www.tsantiri.gr/wp-content/media/2011/11/XaratsiaStE1-300x256.jpg "Παρασκευή 2/12/11: Συγκέντρωση ενάντια στα χαράτσια [ΔΙΑΔΩΣΤΕ]")
Διαδώστε το κάλεσμα!
Καποτε ηταν μια τυφλη κοπελα…μισουσε τον εαυτο της που γεννηθηκε ετσι…αν και ειχε μια οσο γινοταν φισιολογικη ζωη ηταν απομακρη και ακομα και οι γονεις της με το ζορι πολλες φορες επερναν και μια της λεξη… 
Βάζουν χαράτσια σε ότι κινείται και αναπνέει για να τα δίνουν στα λαμόγια... 
Για εμπρησμό από αμέλεια συνελήφθη ένας 30χρονος Χανιώτης που προκάλεσε πυρκαγιά στο Γεράνι... 
Άνεργοι που έκαναν έστω και ένα μεροκάματο το 2011 θα αναγκαστούν να πληρώσουν έκτακτη εισφορά. Διαβάστε γιατί απορρίπτονται οι αιτήσεις τους και καταβάλουν και... καπέλο. Τι προβλέπει ο νόμος 
Δείτε με τα μάτια σας, τον «πατριωτικό» λόγο της κ. Νίκης Τζαβέλλα ευρωβουλευτή του ΛΑ.ΟΣ! Η πιο κάτω προκλητική δήλωση, ανήκει στην ευρωβουλευτή του ΛΑ.ΟΣ, στη διάρκεια τοποθέτησής της σε συνεδρίαση του ευρωκοινοβουλίου, όπως την μετέφερε και το Newsbomb.gr. 
Μια μεγάλη απόφαση
Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση. 
Ο Δήμαρχος όμως είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» του οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία του χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία. Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά. Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.
Στις 31 Ιουλίου 1932 δόθηκαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια για να πληρωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, και η αξία των υλικών που αναλώθηκαν τον πρώτο μήνα στα δημοτικά έργα. Οι άνθρωποι που πήραν αυτά τα νέα σελίνια, μπορούσαν να πληρώσουν τους δημοτικούς τους φόρους, αλλά και να αγοράσουν ψωμί. Ο αρτοποιός παίρνοντας αυτά τα σελίνια μπορούσε να αγοράζει αλεύρι από τον μυλωνά. Ο μυλωνάς αγόραζε σιτάρι από τον γεωργό. Ο γεωργός αγόραζε εργαλεία από τον σιδερά. Ο σιδεράς αγόραζε παπούτσια από τον τσαγκάρη. Ο τσαγκάρης πλήρωνε τον δάσκαλο που έκανε μάθημα στα παιδιά του. Ο δάσκαλος αγόραζε ψωμί στον αρτοποιό. Και ο κύκλος κυκλοφορίας του χρήματος επαναλαμβανότανε συνεχώς και καθημερινά, σε τέτοιο σημείο ώστε ήδη την τρίτη μέρα, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της πόλης να είναι παραπάνω από 10πλάσιος από τα 1.800 σελίνια που δόθηκαν στη κυκλοφορία σε σημείο το να υποπτεύονται κάποιοι ότι κάποια σελίνια είχαν πλαστογραφηθεί. Ο Δήμαρχος όμως είχε εφαρμόσει μία πρόσθετη μέθοδο για να κάνει το χρήμα να αλλάζει συνεχώς χέρια με μεγάλη ταχύτητα:
Θα έπρεπε να προβληματίσει τόσο καιρό τα ελληνικά κόμματα και κυβερνήσεις το πόσο μεθοδικά κινούνται τα Σκόπια στην κατοχύρωση του Συνταγματικού τους ονόματος, της υπηκοότητας και της γλώσσας τους. Περισσότερες από 127 χώρες τους εχουν αναγνωρίσει με το Συνταγματικό τους όνομα. 
Στείλτε το παντού! Σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνον! 
Η κατάρρευση της ιταλικής οικονομίας, της τρίτης μεγαλύτερης στην ευρωζώνη, θα σήμαινε το τέλος του ευρώ και τη διακοπή της ευρωπαϊκής ενοποίησης, δήλωσε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Μόντι.. 
Σήμερα ο μέγας στοχαστής, είπε σε ομιλία του προς τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές:
Κάθε φορά που χρησιμοποιώ την λέξη πατρίδα, βλέπω στο πρόσωπο σου την γνωστή ερευνητική έκφραση, σημάδι ότι ψάχνεις στην εσωτερική σου ντουλάπα να βρείς το κατάλληλο καρτελάκι που θα μου καρφιτσωσεις στο στήθος. Δεν είναι και ευκολη δουλειά βέβαια αυτή. Η ντουλάπα είναι γεμάτη από αμέτρητα καρτελάκια και ταμπέλες, σε μεγαλη ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων. 
Στους τελευταίους 18 μήνες, η Γερμανία έχει δοκιμάσει όλα τα κόλπα για να περιορίσει την συμμετοχή της στις ευρω-διασώσεις. Εχει επιβάλλει εξοντωτικές λιτότητες σε χρεοκοπημένες χώρες. Εχει βάλει στην μέση το ΔΝΤ. Εχει προσπαθήσει να πετάξει το μπαλάκι στην Κίνα. Εχει ανακαλύψει μια απίθανη και μάταιη εμμονή με την μόχλευση του European Financial Stability Facility. 
Το ελληνικό χρηματιστήριο έχει δεχτεί έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο τους τελευταίους μήνες και αυτό αποτυπώνεται όχι μόνο στο ποσοστό της κατά 50%, περίπου, πτώσης του ΓΔ σε αυτό το διάστημα, όσο, κυρίως, στην τεράστια αρνητική απόκλιση του από τις διεθνείς αγορές μετοχών, καθώς έχει φτάσει να παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αρνητική συσχέτιση με βασικούς δείκτες, όπως, ο S&P 500, από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90. 
