Στις αρχές της ανθρωπότητας, όταν δημιουργήθηκε ο άνθρωπος, τα ζωτικά του όργανα άρχισαν να συζητούν για το ποιος θα γινόταν αρχηγός.
Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΠΕ:
Εγώ πρέπει να γίνω αρχηγός, εφόσον οργανώνω τη λειτουργία όλων σας.
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑΝ:
Εμείς θα πρέπει να γίνουμε αρχηγός, γιατί φυλάμε όλο το σώμα.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΠΕ:
Τότε εγώ θα έπρεπε να ήμουν αρχηγός, γιατί μεταφέρω το αίμα για να δουλεύετε όλοι σας.ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΔΗΛΩΣΕ:
Εγώ θα γίνω αρχηγός, γιατί σας τρέφω όλους.
ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΕΙΠΑΝ:
Πρέπει να γίνουμε αρχηγός, γιατί εμείς μεταφέρουμε όλο το σώμα.
Κι όλοι αγανακτούσαν από τις εξηγήσεις των άλλων. Όταν η κουράδα ζήτησε να γίνει αρχηγός, όλοι σκάσανε στα γέλια.
Η ΚΟΥΡΑΣ ΕΙΠΕ ΜΟΝΟ:
Εγώ θα είμαι αρχηγός…
…κι αρνήθηκε να βγει για...
ΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ!!
ΤΟ ΣΩΜΑ έσκαγε.
ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ φούσκωνε.
ΤΑ ΜΑΤΙΑ θόλωναν.
Η ΚΑΡΔΙΑ αγωνιούσε.
ΤΑ ΠΟΔΙΑ έτρεμαν.
Και τότε όλοι φώναξαν:
Να γίνει η κουράδα αρχηγός!!!
Κι από τότε
κάθε κουράδαγίνεται αρχηγός.
